🎿 Rosja Znana I Nieznana

Kiedy w końcu do mnie doszło (a trochę szło), że nasze Rosyjskie dzieci są dużo lepsze w te kostki z tymi kolorami po bokach Festyn Archeologiczny w Biskupinie. Zasmakuj w pielmieniach pod biskupińską strzechą! "Ruś znana i nieznana" - pod takim hasłem startuje jutro Festyn Archeologiczny w Biskupinie. Atrakcji szykuje się tyle, że warto przyjechać na cały dzień. Tym... 17 września 2010, 17:30 Rocznica Powstania Warszawskiego. Co się stało ze zbrodniarzami odpowiedzialnymi za stłumienie powstania? Kaci nigdy nie zostali rozliczeni To już 78. rocznica Powstania Warszawskiego - wydarzenia, które przeszło do historii jako jedne z najważniejszych dla Polaków. Powstańczy zryw, który wybuchł 1... 1 sierpnia 2022, 6:25 Widzów na Jarmarku Cysterskim w Koronowie nie brakowało - tak było w tym roku [zdjęcia] Podczas Jarmarku Cysterskiego w Koronowie nie brakowało atrakcji. Najwięcej widzów śledziło jednak inscenizacje historyczne. W sobotę palono wioskę, w niedzielę... 31 lipca 2022, 19:35 W Koronowie po 612 latach Krzyżacy znowu starli się z polskimi rycerzami [zdjęcia z inscenizacji] W ostatni dzień lipca 2022 r. - w trakcie Jarmarku Cysterskiego w Koronowie - odbyła się inscenizacja grup rekonstrukcyjnych, która upamiętniła wydarzenia z... 31 lipca 2022, 19:00 BBC: Tajemniczy wirus, który może chronić przed małpią ospą (monkey pox), jest z nami od lat! Szczepionka stosowana w celu zapobiegania małpiej ospie jest wytwarzana z zagubionego i mało znanego wirusa, którego nikt nigdy nie był w stanie zidentyfikować... 26 lipca 2022, 16:49 Lekkoatletyka. Zdziebełko historii polskiej „królowej sportu”. Pierwsza z Polek już jest legendę Katarzyna Zdziebło została wicemistrzynią świata w chodzie na 35 km i powtórzyła sukces ze startu na 20 km. Jest drugą polską lekkoatletką, która z mistrzostw... 22 lipca 2022, 18:53 Święto Policji 2022 w Żninie. Awanse, odznaczenia i nagrody dla policjantów z powiatu żnińskiego [zdjęcia] W czwartek ( w Komendzie Powiatowej Policji w Żninie odbyło się tegoroczne Święto Policji. 21 lipca 2022, 12:57 Żnin. Wyłowiono ciało mężczyzny, który wypadł z roweru wodnego na Jeziorze Małym W środę po południu wyłowiono ciało mężczyzny, który wypadł wczoraj z roweru wodnego na Jeziorze Małym w Żninie. 20 lipca 2022, 17:37 W powiecie żnińskim jest 14 stacji naprawczych rowerów. Tak wyglądają [zdjęcia, lokalizacje] W ostatnich dniach na terenie powiatu żnińskiego zamontowano 14 stacji naprawczych rowerów. Dzięki nim będziemy mogli wykonać potrzebne, drobne naprawy nie... 20 lipca 2022, 16:25 Z białoruskiego muzeum wyrzucono polskich "okupantów" – króla Władysława Jagiełłę i księcia Witolda Kiejstutowicza „ Co robią tutaj ci polscy okupanci?” - skargi takiej i podobnej treści zaczęły wpływać ostatnio do administracji Narodowego Muzeum Historycznego w Mińsku.... 20 lipca 2022, 15:52 Silnik ze Żnina, wyprodukowany w 1922 roku, zostanie pokazany na wystawie w muzeum na Podkarpaciu [zdjęcia] Muzeum Silników Stacjonarnych i Techniki Rolniczej w Konieczkowej (podkarpackie) w niedzielę, organizuje setne urodziny silnika wyprodukowanego w... 20 lipca 2022, 6:00 VII Turniej Piłki Siatkowej Jednostek OSP Gminy Żnin [zdjęcia, wyniki] Na Stadionie Miejskim im. Michała Joachimowskiego w Żninie rozegrano VII Turniej Piłki Siatkowej Jednostek OSP Gminy Żnin. 16 lipca 2022, 13:37 Większość Polaków popiera żądania reparacji za II wojnę światową od Niemiec. Wyniki Sondażu dla 64 proc. badanych popiera wypłacenie Polsce przez Niemcy reparacji wojennych za II wojnę światową; 16 proc. badanych jest przeciwnych podnoszeniu tej sprawy -... 16 lipca 2022, 8:00 Nie żyje Anna Jakubowska ps. „Paulinka”, sanitariuszka batalionu „Zośka”. "Osoba wspaniała i wyjątkowa. Cześć jej pamięci" "Dziś odeszła Anna Jakubowska „Paulinka”. Sanitariuszka batalionu „Zośka”. Osoba wspaniała i wyjątkowa. Cześć jej pamięci" – poinformował w środę na Twitterze... 13 lipca 2022, 22:01 Niezwykła rocznica - 140 lat temu pojawiły się w Polsce pierwsze telefony. Sprawdź, gdzie konkretnie i jak wygląda związana z tym historia Choć dziś smartfony są dla nas nieodłączne i stanowią część codzienności, to warto znać niezwykłe losy tych urządzeń, szczególnie w kontekście naszego kraju.... 13 lipca 2022, 13:23 79. rocznica kulminacji rzezi wołyńskiej. Narodowy Dzień Pamięci Ofiar Ludobójstwa obchodzony w cieniu wojny na Ukrainie - Dramat Ukrainy nie zwalnia nas z obowiązku pamięci - mówi Adam Siwek dyrektor Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa Instytutu Pamięci Narodowej. 11 lipca... 11 lipca 2022, 8:13 mat. infor. Projekt Ekologiczna Gmina gościł na Motorowodnych Mistrzostwach Świata w Żninie Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Toruniu oraz Radio PiK zapraszają na projekt, dzięki któremu możemy dowiedzieć się o tym, jak... 7 lipca 2022, 14:39 Tak było na starcie zawodów Kujawsko-Pomorskie na rowery 2022 w Żninie. Zobaczcie zdjęcia! W niedzielę ( z Miejskiego Ośrodka Portu w Żninie wystartowali uczestnicy rajdu Kujawsko - Pomorskie na rowery. Zobaczcie zdjęcia ze startu. 3 lipca 2022, 14:47 Samochody klasyki i pokazy sztuk walki. Sobotni festyn w Bydgoskim Centrum Wystawienniczo-Targowym przyciągnął tłumy Radosne i bezpieczne wakacje - pod takim hasłem odbył się w sobotę, 2 lipca 2022, festyn dla bydgoszczan i nie tylko, na terenie Bydgoskiego Centrum... 2 lipca 2022, 18:48 Jedna z największych mistyfikacji w historii Wikipedii odkryta w Chinach. Gospodyni domowa tworzyła wymyśloną historię Rosji Użytkowniczka przez ponad 10 lat, korzystając z czterech fałszywych kont, uzupełniała historię Rosji własnymi wymysłami, tworząc w ten sposób alternatywną... 1 lipca 2022, 14:42 Reakcja polskiego i ukraińskiego MSZ na wypowiedzi Andrija Melnyka o Banderze. „Słowa ambasadora są jego osobistym zdaniem” Minister Zbigniew Rau odbył rozmowę telefoniczną ze swoim ukraińskim odpowiednikiem Dmytro Kułebą w sprawie słów Andrija Melnyka dotyczących Stepana Bandery.... 1 lipca 2022, 7:40 Historia i teraźniejszość od 1 września 2022. Jak zmienią się zajęcia z historii i WOS-u? Podstawa programowa i liczba godzin przedmiotu Historia i teraźniejszość to nowy przedmiot, który pojawi się w szkołach ponadpodstawowych od 1 września 2022 roku. W związku z tym zmienią się także program... 30 czerwca 2022, 8:43
E wa N icewicz -S taszowska Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie Ida Baccini znana-nieznana „Do najwybitniejszych autorów włoskich piszących dla dzieci, zalicza się Ida Baccini. Jej książka p.t. Pamiętnik kurczątka, należy do tego rodzaju publikacyj, które wiecznie zachowują swą świeżość i moc przykuwania
Ameryka, kontynent kontrastów i różnorodności, to prawdziwa mekka dla fascynatów fotografii. Członkowie chicagowskiego klubu Art Gallery Camera Club „Boni” zaprezentowali w kadrach swoich aparatów piękno i mozaikowość kontynentu na corocznym wernisażu w Art Gallery Kafe w Wood Dale. Wieczorem 19 kwietnia miłośnicy tej dziedziny sztuki licznie zebrali się w gościnnych progach kawiarni, aby podziwiać prace polonijnych fotografów, zrzeszonych w klubie, działającym od 2011 roku, na wystawie pt. „Ameryka znana i nieznana”. Art Gallery Camera Club „Boni”, którego założycielem był Wiesław Gogacz, a współtwórcą wybitny fotograf śp. Bonifacy Małolepszy, tworzą pełni zapału entuzjaści fotografowania, zarówno amatorzy, jak i profesjonaliści. Celem działalności klubu jest rozwijanie i pogłębianie wśród swoich członków wiedzy z zakresu techniki i sztuki fotograficznej artystycznej. Dużym zainteresowaniem cieszą się także spotkania, dyskusje, warsztaty szkoleniowe, konkursy i wernisaże organizowane przez Camera Club „Boni”. Podczas chwili przerwy prezes klubu Krzysztof Witkowski powiedział: – Dzisiaj otwieramy doroczną wystawę. Każdy klubowicz prezentuje swoją ulubioną fotografię. Zdjęcia będziemy prezentować przez cały miesiąc. Do 28 maja zapraszamy wszystkich tych, którzy nie mogli uczestniczyć w otwarciu naszej wystawy. Anna Radko Stolecka dodała: – Członkami naszego klubu są amatorzy i profesjonaliści. Spotykamy się dwa razy w miesiącu, dzieląc się spostrzeżeniami i osiągnięciami. Organizujemy warsztaty, sesje studyjne i plenery Zawsze towarzyszy nam fantastyczna atmosfera. Wszystkich zainteresowanych fotografia, serdecznie zapraszamy w nasze klubowe progi. Ze względu na ograniczone warunki lokalowe każdy członek wystawił tylko po jednej pracy. Dla fotografa, mającego w swoich zbiorach setki, jak nie tysiące zdjęć, był to ciężki wybór. Jednak to wyzwanie pozwoliło spojrzeć nie tylko przekrojowo na piękno najbliższej nam okolicy, ale także zagłębić się w zakątki nieznanej dla turystów meksykańskiej prowincji. Siedemnaście bardzo ciekawych fotografii, które także można było nabyć podczas ekspozycji, wykonane zostały różnymi technikami i odzwierciedlały różnorodne wizje, przemyślenia oraz odmienne spojrzenie na otaczającą nas codzienność podczas wakacyjnych wędrówek przez kontynent. Każda fotografia to indywidualna historia, ciekawie prezentująca klimaty, które najczęściej nam umykają podczas wakacyjnych podróży Z przedstawionych zdjęć można było zauważyć bijącą wielką pasję i kunszt ich wykonawców. Ciekawe pomysły i sposób ich przekazania na każdym kroku zaskakiwały zebranych gości. W miłej i przyjaznej atmosferze, przy zimnym piwku i smacznym poczęstunku, Art Gallery Camera Club „Boni” zorganizował warunki do wystawiania fotografii, które pokazują widzom nowe wizje na otaczający nas świat. Dla wszystkich gości piątkowego wieczoru przygotowano niespodziankę – pięknie wydrukowane fotografie, które rozlosowano pośród uczestników wernisażu. Zainteresowani mogli także zapoznać się z albumem fotograficznym, przygotowanym specjalnie na tą okazję. Elegancko wydany wolumin zawierał notki informacyjne o członkach klubu, jak też ich ulubione zdjęcia. Aby relacja z dorocznej wystawy fotograficznej była pełna, należy również załączyć życzenia szybkiego powrotu do zdrowia Wiesławowi Gogaczowi, właścicielowi Art Kafe Gallery, patronowi wszelkiego rodzaju polonijnej kultury, a przede wszystkim miłośnikowi fotografii, które przekazują wszyscy członkowie klubu, goście wernisażu, jak i przyjaciele i znajomi pana Wiesława. Tekst i zdjęcia: Artur Partyka

1. Rosja znana i nieznana 2. Moskwa - stolica, którą warto odwiedzić Ze względu na obecną sytuację nie będziecie pracować w parach, a oddzielnie. Każdy wykonuje prezentację samodzielnie w programie PowerPoint. Zawieracie w swojej prezentacji informacje, które zdobyliście podczas nauki języka rosyjskiego, jak również nowe

Klasa 7 Lekcja nr 19 na dzień Temat:Plany na wyjście email oraz Praca domowa na samym dole przetłumacz do zeszytu podane zwroty Lekcja nr 20 na dzień Temat:Trening 1Wykonaj trening Podręcznik w zeszycie chętnych projekt :Moje wakacje Lekcja nr 22 na dzień Temat:To Rosja znana i nieznana krótką informacje nt. Rosji na podstawie informacji z podręcznika i67-wybierz najawazniejsze informacje Zapoznaj się z prezentacja nt. Rosji Klasa 7 Lekcja nr 18 na dzień Temat:Co ty będziesz robić jutro? zwrócz uwagę na akcent czasownika ,,być" w czasie przyszłym-notatka podana na grupie messenger Praca domowa Wykonaj w zeszycie na pytania w zeszycie całym zdaniem. Zeszyty ze wszystkimi notatkami i pracami domowmi będą sprawdzane jeśli się uda w czerwcu, albo we wrześniu-nie wyrzucamy zeszytów do języka rosyjskiego zostawkiamy do klasy 8 Zajęcia online czwartek prace domowa oraz przećwiczymy notatkę ,która została podana. Klasa 7 Lekcja nr 18 na dzień Temat:Co ty będziesz robić jutro? zwrócz uwagę na akcent czasownika ,,być" w czasie przyszłym-notatka podana na grupie messenger Praca domowa Wykonaj w zeszycie na pytania w zeszycie całym zdaniem. Zeszyty ze wszystkimi notatkami i pracami domowmi będą sprawdzane jeśli się uda w czerwcu, albo we wrześniu-nie wyrzucamy zeszytów do języka rosyjskiego zostawkiamy do klasy 8 Zajęcia online czwartek prace domowa oraz przećwiczymy notatkę ,która została podana. Klsa 8 Lekcja nr17 na dzień Temat:Metro w Moskwie. Zapoznaj się z prezentacją nt. ,,Moskiewskie metro" Napisz krótko notatkę nt.,,Moskiewskie metro" Notatka do tematu podana zostanie na grupie messenger Klasa 7 Lekcja nr17 na dzień 28maja2020 Temat: W wolnym czasie chodzę do kina. Zajęcia online czwartek Klasa 7 Lekcja nr 16 na dzien 26maja2020 Temat:Co można robić w wolnym czasie. notatkę do tematu podana na grupie messenger ćw. 3/57 ćw. 4/57 w zeszycie. Przetłumacz okoliczniki czasu i przetłumacz je na język rosyjski (przepisz odpowiedniki polskie) Zajęcia online czwartek 28maja na zoomie. W czasie zajęć będziemy przerabiać notatkę podana do tematu Pamiętajcie o Dniu Mamy Klasa7 Lekcja nr15 na dzień 21maja 2020 Temat:Dni wolne-konstrukcje zdaniowe Zajęcia online na zoomie Kartkówka online z działu szkola Klasa7 Lekcja nr14 na dzień 19maja2020 Temat: Wolny czas dialog 15czynnosci do zeszytu w bezokoliczniku w języku rosyjskim. typu: czytać pisać... Kartkówka z dzialu szkoła w czwartek online zoom Klasa7 Lekcja nr12 na dzień Temat Ty lubisz się uczyć?-praca z zeszytem ćwiczeń Zajęcia online zoom Klasa 7 Lekcja nr 11 Temat:Powtarzamy nie zapominamy Zeszyt ćwiczeń Zadania: opisz dzień środa, UWAGA Przypominam lekcja online zoom czwartek W czasie zajęć sprawdzimy pracę domową oraz powtórzymy dział o wszystkich o obecność na lekcji. Klasa 7 Lekcja nr10 na dzień Temat: Uczyć się nie uczyć-lekcja on- line Lekcja on-line za pomocą programu zoom godz. Klasa7 Lekcja nr 9 na dzień Temat:Trening i zadanie wykonaj w zeszycie w zeszycie trening bez Projekt dla chetnych wykonaj plakat,album,prezentację multimedilną pod tytułem,,Moja szkola" Klasa 7 Lekcja nr 8 z dnia Temat:Jaki jest ulubiony przedmiot Julii?-powtórzenie z działu szkoła. notatkę do lekcji -notatka poadana na grupie języka rosykjskiego -messenger ćwiczenowka zadanie 2/46 -ćwiczeniówka zadanie 1/48-ćwiczeniówka oraz -ćwiczeniówka na podstawie notatkiz lekcji Pozdrawiam Cwiczeniówki będą sprawdzane...Pozdrawiam. W razie trudności proszę o kontakt na grupie j. rosyjskiego -messenger Klasa 7 Lekcja nr 7 na dzień Temat:Zaimki wskazujace notatkę do tematu podaną na grupie i wykonaj w zeszycie w zeszycie rysnki do polecen nauczyciela-posiłkuj się notatka podaną do lekcji (punkt b) Klasa 7 na dzień Lekcja nr 6 Temat:Uczyć się, nie uczyć dialog notatkę dotczącą szkoły na grupie j. rosyskiego-messenger-można wydrukowac i wkleić do zeszytu Praca domowa. Przetłumacz podane zdania na język rosyjski wspierając się notatką podaną przez nauczyciela,zwróć który czasownik należy odmienić w zdaniu. uczę się w liceum. uczy sie w gimnazjum uczymy się w technikum uczą się w szkole podstawowej uczę się języka rosyjsiego uczy się matematyki i nformatyki uczymy się biologii uczycie się historii i chemii ucześ się języka rosyjskiego, języka polskiego i uczę się w szkole podstawowej numer 4 Powodzenia Prace odsyłamy na adres email: chomis13@ Klasa 7a Lekcja nr 5 Temat:Ja mam 5 z matematyki-konstrukcje zdaniowe. dialog notatkę w zeszycie do tematu -notatka podana na grupie domowa .Napisz na podstawie notatki z lekcji jakie oceny masz z 5 przedmiotów np: Ja mam z matematyki 5...... oraz wykonaj 2 dowolne ćwiczenia z ćwiczeniówki dotyczące rozdziału IV- o szkole. Przypominam o odstłaniu prac domowych na bieżąco na adres: chomis13@ Klasa 7 na dzień Lekcja nr 4 Temat: Dni tygodnia Zrób notatkę w zeszycie(notatka podana na grupie messenger) Przeczytaj dialog P. i zapoznaj się z planem lekcji pod dialogiem i z nazwami przedmiotów szkolnych Praca domowa Wybierz jeden dzień tygodnia i zapisz plan lekcji tego dnia wg. wzoru z było czytelnie -taka moja prośba do się słowek z przedmiotów w klasie Pozdrawiam i życzę miłego dnia Dziękuję . Klasa 7 Lekcja 2 na dzień Temat: W szkole-leksyka tekst ze str. 48 do zeszytu słówka z ćw. 3/48 i naucz się ich-nazwy przedmiotów znajdujących się w szkole Praca domowa Wypisz do zeszytu nazwy pomieszczeń znajdujących się w szkole(napisz odpowiedniki polskie) Lekcja nr 3 na dzien Temat:W naszej klasie uczniów mają lat do której klasy chodza i szkoły do tematu z liczebników porządkowych -będzie podana na grupie -messenger Praca domowa Napisz krótką notatkę nauczania w Rosji-notatka w języku polskim UWAGA Zeszyty będą sprawdzane po powrocie do ,że prace domowe odsyłamy na adres chomis13@ Służę pomocą zawsze możecie do mnie zadzwonic lub skontaktować się na grupie j. rosyjskiego messenger Klasa 7 na dzień Lekcja1 Temat:To było wczoraj Klasa 7a Drodzy uczniowie klas 7a do wyboru : album,plakat, prezentację multimedialną z opisem po rosyjsku mebli i urządzeń znajdujących się w domu. notatkę w zeszycie Czasownik (глаго́л) to samodzielna część mowy, która oznacza pewną czynność lub stan. Podstawową formą czasownika jest bezokolicznik. Podobnie jak w języku polskim czasowniki rosyjskie odpowiadają na pytania co robić? (что де́лать?) dla form niedokonanych (несоверше́нный вид) oraz co zrobić? (что сде́лать?) dla form dokonanych (соверше́нный вид). Można więc mówić jego tzw. aspekcie. Czasowniki odmieniają się przez osoby oraz liczby, ponieważ określają czynności, które mogą być wykonywane przez różne podmioty. Wyróżniamy dwa główne schematy odmiany czasownika, które nazywamy koniugacjami (спряже́ние). Czasowniki mogą też tworzyć stronę czynną (действи́тельный зало́г) lub bierną (страда́тельный зало́г). W języku rosyjskim występują trzy czasy: przeszły (про́шлое вре́мя), teraźniejszy (настоя́щее вре́мя) i przyszły (бу́дущее вре́мя). W tej lekcji zajmiemy się czasem przeszłym. Czas przeszły Czas przeszły (про́шлое вре́мя) służy do wyrażenia czynności, które miały miejsce w przeszłości, przy czym nie jest powiedziane, że zakończyły się one ze skutkiem bądź nie, dlatego do tworzenia czasu przeszłego używamy zarówno czasowników dokonanych, jak i niedokonanych. Czasowniki w czasie przeszłym odmieniają się przez rodzaje i liczby, co łatwo zauważyć w tabeli poniżej: Liczba pojedyncza я, ты бы́л/была́ он бы́л она́ была́ оно́ бы́ло Liczba mnoga мы, вы, они́ бы́ли Przy okazji czasownika бы́ть (być) warto zwrócić uwagę, że akcent zawsze pada na jego ostatnią sylabę, ale poza formą rodzaju żeńskiego! Tak samo, akcent przemieści się w czasownikach czasu przeszłego od взя́ть, да́ть, жи́ть, жда́ть, пи́ть oraz спа́ть. Sytuacja zmienia się, gdy chcemy utworzyć przeczenie dodając не. W takim wypadku w każdym rodzaju oraz liczbie akcent pada na не́. Porównaj: бы́ть (была́ - не́ была / бы́л - не́ был). Bezokolicznik Rodzaj męski Rodzaj żeński Rodzaj nijaki Liczba mnoga покупа́ть kupować покупа́л покупа́л-а покупа́л-о покупа́л-и купи́ть kupić купи́л купи́л-а купи́л-о купи́л-и мы́ться myć się мы́л-ся мы́ла-сь мы́ло-сь мы́ли-сь помы́ться umyć się помы́л-ся помы́ла-сь помы́ло-сь помы́ли-сь Ма́ша вчера́ покупа́ла фру́кты. Она́ купи́ла я́блоки и апельси́ны. Masza wczoraj kupowała owoce. Ona kupiła jabłka i pomarańcze. W języku rosyjskim jest też grupa czasowników, które odmieniają się nieregularnie w czasie przeszłym. Oprócz nich nieregularnie odmienią się też czasowniki od nich pochodne, takie jak: съе́сть (zjeść), усе́сться (usiąść), зайти́ (wstąpić), вы́йти (wyjść) i inne. Bezokolicznik Rodzaj męski Rodzaj żeński Rodzaj nijaki Liczba mnoga е́сть jeść е́л е́ла е́ло е́ли се́сть usiąść се́л се́ла се́ло се́ли идти́ iść шёл шла́ шло́ шли́ найти́ znaleźć нашёл нашла́ нашло́ нашли́ Бори́с зашёл в дом и усе́лся. Че́рез па́ру мину́т вы́шел. Borys wstąpił do domu i usiadł. Za parę minut wyszedł. Szczególne cechy czasu przeszłego Bezokolicznik -сти, -зти, -чь Rodzaj męski Rodzaj żeński Rodzaj nijaki Liczba mnoga нести́ nieść нёс несла́ несло́ несли́ везти́ wieźć вёз везла́ везло́ везли́ пе́чь piec пёк пекла́ пекло́ пекли́ Bezokolicznik -нуть (czynność ciągła) Rodzaj męski Rodzaj żeński Rodzaj nijaki Liczba mnoga мо́кнуть moknąć мо́к мокла́ мокло́ мокли́ мёрзнуть marznąć мёрз мёрзла мёрзло мёрзли Bezokolicznik -нуть (czynność jednokrotna) Rodzaj męski Rodzaj żeński Rodzaj nijaki Liczba mnoga кри́кнуть krzyknąć кри́кнул кри́кнула кри́кнуло кри́кнули сту́кнуть stuknąć сту́кнул сту́кнула сту́кнуло сту́кнули Bezokolicznik -ере- Rodzaj męski Rodzaj żeński Rodzaj nijaki Liczba mnoga умере́ть umrzeć уме́р умерла́ у́мерло у́мерли стере́ть zetrzeć стёр стёрла стёрло стёрли się czytać tekst ostatniej lekcji podałam ,który to tekst. Wesprzyj się stroną internetową : Rozstrzygnięto I Międzyszkolny Konkurs: „Rosja znana i nieznana” organizowany przez Zakład Pragmatyki Komunikacji i Dydaktyki Języka Rosyjskiego IRSW oraz X Liceum Ogólnokształcące w Gdyni. Laureatami zostali autorzy prelekcji: I miejsce – "Хочу перемен! - O człowieku i jego epoce" - IV LO w Gdańsku Tym razem chciałabym przybliżyć postać poetki i pisarki Marii Konopnickiej, ponieważ jest to postać ciekawa, o bogatej osobowości. Na pewno wiemy o niej zbyt mało. Sama przekonałam się, jak bogata jest jej twórczość i jak rozległe były zainteresowania poetki dopiero po przeczytaniu jej biografii. Chciałabym też wspomnieć o gdańskim epizodzie w jej życiu, co zostało upamiętnione pomnikiem odsłoniętym w naszym mieście w 1977 r. Maria Konopnicka, z domu Wasiłowska, urodziła się w Suwałkach, ale tu spędziła tylko kilka lat dzieciństwa, ponieważ jej ojciec – Józef, „Obrońca Prokuratorii Generalnej I patron Trybunału Cywilnego I instancji Guberni Augustowskiej” – został przeniesiony około 1849 r. na podobne stanowisko w Kaliszu. Było to ostateczne rozstanie z rodzinną ziemią, w której od wieków mieszkali Wasiłowscy – we własnych lub dzierżawionych majątkach. Wyjątek stanowili Józef i jego brat Ignacy, którzy ukończyli studia prawnicze, zajęli się pracą zawodową i zamieszkali w mieście. Józef poślubił Scholastykę Turską (zubożałą ziemianką z okolic Sierpca), z którą miał pięcioro dzieci – syna i cztery córki. Rodzina żyła skromnie, zwłaszcza że w 1854 r. zmarła pani Wasiłowska. Ojciec poświęcił się wychowaniu dzieci, jednakże nie mogło ono zastąpić opieki matki. Atmosfera w domu była smutna, ojciec przez długi czas był przytłoczony żałobą. Maria wspominała go po latach jako zamkniętego w sobie, do tego człowieka religijnego, który czytywał swym dzieciom książki o tematyce teologicznej, np. „O naśladowaniu Chrystusa”, przypowieści biblijne i ewangelie. Ponadto przybliżał dzieciom utwory znanych polskich poetów i pisarzy, przy których wzruszał się, „a my płakaliśmy wszyscy widząc łzy ojca” – tak pisze o nim po latach Maria Konopnicka. Przez ten dom, po śmierci matki, nie przewijali się żadni goście, a wszelkie spacery ojca z dziećmi kończyły się wizytą na cmentarzu. Za sprawą ojca w domu rodzinnym panowała „atmosfera egzaltacji i powagi, żarliwego patriotyzmu i surowych praktyk religijnych”. Ojciec ponadto zajmował się tłumaczeniami obcojęzycznych tekstów np. listów Pascala, przy czym tych prac nie oddawał do druku. Ze wspomnień dzieciństwa Maria przywołuje jeszcze listy i rozmowy ze stryjem – poetą, który pracował wraz z Lenartowiczem w ówczesnej komisji skarbu, potem wiele lat spędził jako zesłaniec na Syberii, ”skazany w sołdaty bez dosługi”. Maria wspomina także swego brata, który wysłany został na studia do Belgii. Wrócił z powstańczą armią Mierosławskiego i zginął pod Krzywosądem (w czasie powstania styczniowego). W 1855r. Maria kształciła się na pensji u Sakramentek w Warszawie,gdzie poznała Elizę Pawłowską – przyszłą pisarkę , po mężu Orzeszkową. Ta przyjaźń przetrwała lata i wywarła wpływ na życie i twórczość Marii. Z czasem dom rodzinny opustoszał. Ojciec wydał córki za mąż, dwudziestoletnią Marię za dwanaście lat starszego od niej Jarosława Konopnickiego, który był częstym klientem w kancelarii Józefa Wasiłowskiego. Konopniccy zamieszkiwali licznie w sporym majątku złożonym z Bronowa i kilku wsi w powiecie tureckim. Obecnie we dworze w Bronowie mieści się muzeum Marii Konopnickiej. Szybko minął zachwyt młodej małżonki spowodowany barwnym i gwarnym życiem, jakie wiedli mieszkańcy bronowickiego dworu. Nadszedł bowiem rok 1863, a z nim powstanie styczniowe, w które zaangażowała się rodzina Konopnickich udzielając schronienia powstańcom. Skutkiem tego było aresztowanie Jarosława, a następnie przymusowa emigracja małżonków wraz z nowo narodzonym dzieckiem. Pod koniec 1964 r. rodzina wróciła do kraju dotkniętym represjami popowstaniowymi panowała przygnębiająca atmosfera. U Marii do tego jeszcze doszła żałoba po śmierci brata, ponadto żałosny stan Bronowa, jak i wielu innych polskich dworów po carskim dekrecie (uwłaszczenia chłopów). Nie wpłynęło to jednakże na rezygnację szlachty z wystawnego życia. Przyszła pisarka zaczęła zauważać, że owo bujne życie towarzyskie ówczesnej szlachty, również rodziny Konopnickich, na które składały się zajazdy, polowania, uczty, jarmarki, wynikało z krótkowzroczności, życia chwilą. Było to życie ponad stan. Konopniccy popadali w coraz większe długi, co pociągnęło za sobą konieczność sprzedaży Bronowa. W 1872 r. wydzierżawili oddalony od Bronowa o 15 km Gusin, ale i tam nadal przyszłej pisarce towarzyszył niepokój o jutro, troska o wychowanie sześciorga dzieci (dwoje zmarło w dzieciństwie). Zaczął w niej narastać bunt, zaczęła razić ją ciasnota zainteresowań środowiska, w którym przebywała, obojętność na kulturę oraz nieetyczne traktowanie chłopstwa przez szlachtę. To pociągnęło Konopnicką do wyobcowania, stworzenia sobie własnego świata, do lektury ambitnych dzieł literackich, a następnie do nieśmiałych własnych prób literackich. Swoje pierwsze utwory poetyckie zaczęła wysyłać pod pseudonimami do różnych czasopism – z pozytywnym skutkiem („Zimowy poranek” do pisma „Kaliszanin”, inne wiersze do „Bluszcza” i „Tygodnika ilustrowanego”). Jeden z takich utworów poetyckich pt.”Przygrywka” (z cyklu „W górach”, który zawierał postromantyczne impresje na tle krajobrazu pienińskiego) trafił przypadkiem do rąk Henryka Sienkiewicza, który akurat odbywał podróż po Ameryce Północnej. Utwór ten został wydrukowany w warszawskim”Tygodniku Ilustrowanym”. Sławny pisarz wyraził się pochlebnie o poetce: „ta pani lub panna ma prawdziwy talent, który prześwieca przez wiersze jak promienie świtu przez mgłę” („Listy z podróży do Ameryki”). Ta opinia znanego literata była niezmiernie ważna początkującej poetki, jak również dla opinii prasy warszawskiej i czytelników. W 1876 r. Maria Konopnicka podjęła decyzję o rozstaniu z mężem. Wraz z sześciorgiem dzieci zamieszkała w Warszawie. Początkowo, lecz krótko, mogła liczyć na pomoc ojca, który niestety wkrótce zmarł. Dlatego nastały dla niej i jej dzieci trudne lata. Zamieszkała najpierw w bardzo skromnym mieszkanku przy ul. Piekarskiej, potem przy Chmielnej, Hożej, Wspólnej, Smolnej, Frascati. Z trudem zarabiała na utrzymanie swoje i dzieci, na opłacenie ich edukacji. Nie mogła liczyć na pomoc męża, który tonął w długach. Dlatego każdy jej dzień wypełniały rozliczne prace zarobkowe: udzielała prywatnych lekcji dzieciom, tłumaczyła teksty obcojęzyczne (sama opanowała język czeski, angielski i włoski, znając wcześniej niemiecki, rosyjski i francuski), a oprócz tego zajęła się pracą twórczą – początkowo pisząc poezje. Początkowo publikowała je w prasie warszawskiej; Sienkiewicz zachęcał wydawców do zebrania tych coraz liczniejszych utworów w zbiory. Wśród dzieł tłumaczonych przez Marię Konopnicką były utwory Heinricha Heine (niemieckiego poety żydowskiego pochodzenia, który żył w latach 1797-1856),Alfreda de Musset (francuskiego poety, prozaika, dramaturga żyjącego w latach 1810-1857) i Victora Hugo (poety, czołowego przedstawiciela francuskiego romantyzmu, żyjącego w latach 1802-1885). W tamtym czasie wynagrodzenia za pracę literacką były niskie. Według Warszawskiego Rocznika Literackiego z 1872 r. pisarz musiałby wydać rocznie przynajmniej trzy spore tomy, aby zarobić na tzw. przyzwoite utrzymanie. U schyłku lat siedemdziesiątych XIX w. mieszkanie i wyżywienie dwóch osób w zaborze rosyjskim kosztowało miesięcznie około tysiąca rubli. Tymczasem Maria Konopnicka zarabiała w 1889 r. dwieście rubli za tom poezji i sto pięćdziesiąt rubli za tom opowiadań. Za wers poezji oryginalnej płacono jej w „Tygodniku Ilustrowanym” piętnaście kopiejek, a tłumaczonej – siedem i pół kopiejki; za wers prozy – pięć kopiejek. Niekiedy autor otrzymywał tylko pewną liczbę egzemplarzy wydanej książki, które potem mógł sprzedać na własny rachunek. Pisarze początkujący otrzymywali bardzo niskie wynagrodzenie, czasem oddawali do druku swoje artykuły bez żadnej zapłaty. Bardzo wysokie honoraria otrzymywał Henryk Sienkiewicz, co było sytuacją wyjątkową: osiemset rubli za „Ogniem i mieczem”, osiem tysięcy rubli za „Pana Wołodyjowskiego”. Pisarze w tamtych czasach stawali się zwykle wyrobnikami: tworzyli dużo i szybko, nieraz bez wewnętrznej potrzeby. Powielali opanowane szablony fabularne i formy stylistyczne. Wielu literatów żyło w nędzy. Dlatego w 1899 r. została założona Warszawska Kasa Przezorności i Pomocy dla Literatów i Dziennikarzy. Początek czynnego udziału Marii Konopnickiej w życiu literackim to lata 1878-80. W tamtych latach na łamach prasy trwały zacięte polemiki publicystów pozytywistycznych z wyznawcami konserwatywnych poglądów szlacheckich. Były to czasy wystąpień w obronie praw obywatelskich, walki o prawa kobiet, walki z przejawami dziedzictwa feudalnego, rozbudzenia ruchu intelektualnego. Pozytywiści próbowali wprowadzać swoje poglądy do literatury pięknej, szczególnie powieści. W takich niespokojnych czasach przemian, rewizji sposobu myślenia, Maria Konopnicka stała się pisarką. W 1879 r. napisała trzy krótkie utwory, obrazki poetyckie – „fragmenty dramatyczne” wydane w zbiorze pt. „Z przeszłości”, w których przywołała postacie słynnych trzech „męczenników nauki”: Galileusza, Hypatii i Vesaliusa, „co rwą ogniwa ciemnoty łańcucha”, prześladowanych przez sfanatyzowane tłumy i władze kościelne. Wywołała nimi ostrą dyskusję w prasie (poetka została potępiona za antyklerykalne poglądy przez konserwatywne czasopisma ). Długo trwało zanim atmosfera uległa uspokojeniu. W prasie ukazało się wiele kłamliwych artykułów na temat autorki. Konserwatyści oraz duchowni przez wiele lat wypominali Konopnickiej wyrażone w tych utworach poglądy. Tematy nawiązujące do mitologii podjęła Maria Konopnicka również później (w 1892r.) w alegorycznym utworze pt.”Prometeusz i Syzyf”, któremu nadała formę dialogową. Wyraziła w nim swe rozgoryczenie dotyczące bezowocnej walki ludu o lepszą przyszłość. W 1881r. w wydawnictwie Gebethnera i Wolffa ukazała się pierwsza seria utworów poetyckich Marii Konopnickiej zabranych w dwa zbiory pt. „Poezje” i „Obrazki”, które niezwykle przychylnie ocenił Józef Kraszewski na łamach „Kłosów”. Dostrzegł on w twórczości Konopnickiej nowe, ważne zjawisko w polskiej literaturze. We wspomnianych zbiorach poezji, jak i w późniejszych, Konopnicka podejmowała takie tematy jak: niewoli, starć społecznych, dramatu życia nędzarzy i wykolejeńców. Wzbudziło to niechęć recenzentów liberalnych. Przeciwnicy Marii Konopnickiej zarzucali jej nadmierny pesymizm brak dostrzegania aspektów pozytywnych ludzkiej egzystencji. Różne okoliczności sprzyjały zdobyciu popularności przez Marię Konopnicką. Jej debiut przypadł na czasy, kiedy wielu ówczesnych znanych poetów zaczynało umierać lub ich sława przygasała np. Lenartowicz, Syrokomla,albo Sowiński. Poezja Asnyka straciła na spontaniczności oddziaływania na społeczeństwo. W takich warunkach Konopnicka stała się wyrazicielką myśli i pytań nurtujących naród po klęsce powstania styczniowego. Poetce towarzyszył niezwykły rozgłos, co było „zjawiskiem wyjątkowym na tle atmosfery literackiej lat popowstaniowych”. (Alina Brodzka). W tamtym czasie z powodzeniem uprawiano prozę (powieściową i nowelistyczną,reportażową i popularnonaukową). Poezja zajmowała pozycję marginalną, nie budziła większego zainteresowania. Dopiero Maria Konopnicka wzbudziła swą twórczością zainteresowanie współczesnych. Była doskonałą obserwatorką, podejmowała trudne problemy, z którymi zmagał się naród, nie bała się drażliwych pytań. Młody Stefan Żeromski,wówczas gimnazjalista, napisał: „nasze pokolenie ma swego wieszcza w osobie Konopnickiej”. Poetka była wnikliwą obserwatorką otaczającego ją świata, zarówno na prowincji, jak i w Warszawie. Te tematy podejmowała również w prozie, którą zajęła się w późniejszych latach. Jej twórczość wyrażała protest przeciwko ludzkiej nędzy dużo odważniej niż utwory Prusa i Orzeszkowej. Dlatego szybko wzrastał krąg czytelników Konopnickiej we wszystkich zaborach, również ze względu na wątki patriotyczne w jej twórczości np. w poemacie „Z teki Grottgera”(1886 r.), w którym oddała hołd powstańcom styczniowym. Odważnie krytykowała sfery burżuazyjne i arystokratyczne, które godziły się – dla własnych korzyści – na kompromis z zaborcą np. ugrupowanie „stańczyków” (powstałe w Galicji w latach sześćdziesiątych XIX w.). Szczególną rolę odegrały utwory ze zbioru „Obrazki”, zwracając uwagę opinii publicznej na bezdomność, nędzę i krzywdę moralną, o których autorka pisała wyjątkowo odważnie i bez ogródek. Z kolei utwory zebrane w tomikach pt. Poezje (1883 r.,1886 r.) nawiązują do folkloru, są bliskie pieśniom ludowy, np. takie wiersze jak „Na fujarce”, „Z łąk i pól”, „Z pola i lasu”. Sienkiewicz na ich temat napisał: „Posiada pani Konopnicka wysoce muzykalne ucho, skutkiem czego niektóre jej piosenki, zwłaszcza wiejskie są tak śpiewne, iż zdaje się, że istotnie słyszała takie melodie wygrywane na wiejskich fujarkach”. Konopnicka czerpała w nich z doświadczeń poprzedników np. Mickiewicza, Syrokomli, Lenartowicza, czyli ze spuścizny romantyków. Innym razem wzorowała się na utworach Słowackiego. Wkrótce jednak poetka zmieniła tematykę – pojawiły się w jej twórczości motywy nędzy wiejskiego ludu. Młody Żeromski zwrócił uwagę na to, że Konopnicka potrafiła doskonale wczuć się w psychikę bohaterów swoich wierszy i w sposób wiarygodny wyrazić ich myśli. Kazimierz Kelles -Krauz (1872-1905, filozof, socjolog, publicysta i pedagog) napisał na temat wierszy Konopnickiej: „bez skazy najmniejszej w tonie, jakby były z chłopskich dusz wypisane”. Najcenniejsze i najbardziej oryginalne w całym dorobku Konopnickiej były cykle „Pieśni i piosenek” również wpisujące się we wspomniany nurt. Warto też wspomnieć o poemacie dygresyjnym „Imagina”, publikowanym we fragmentach w latach 1886-1887, w całości wydanym dopiero w 1912 r. Był to najbardziej ambitny utwór Konopnickiej, nawiązujący do poetyki romantycznej. Wiele fragmentów tego poematu ma wartość wybitną, świadczy o doskonałym opanowaniu poetyckiego warsztatu (autorka posłużyła się stosowaną przez romantyków oktawą, np. przez Juliusza Słowackiego; zachowała giętkość toku rytmicznego, zaskakujące przerzutnie, nieoczekiwane cezury). Poetka umiejętnie zastosowała ton patriotycznego patosu; wyraziła w utworze swój protest przeciwko zniewoleniu narodu, polityce zaborców i hierarchów kościelnych. Równocześnie potępiła polską szlachtę i stworzoną przez nią historyczną wzniosłą legendę na temat przeszłości Rzeczypospolitej. Wplotła wątki baśniowe, fantastyczne. W latach osiemdziesiątych Maria Konopnicka zaczęła publikować artykuły krtyczno-literackie. Do jednych z pierwszych należały recenzje: powieści Józefa Atanazego Rogosza (1844-1896) pt.”Pokuta” oraz Michała Bałuckiego (1837-1901)”Pańskie Dziady”. W kolejnych latach podejmowała studia dotyczące spuścizny romantyków oraz pisarzy jej współczesnych – Orzeszkowej, Sienkiewicza, Prusa i Dygasińskiego. Tego typu dzieła zostały opublikowane w tomach: „Portrety piórem”(1898r.), „Mickiewicz, jego życie i duch” (1899 r.),”Trzy studia”(1902 r.), „Szkice”(1905 r.),”Pisma wybrane” (tom 1-7, 1951-52 r.), „Publicystyka literacka i społeczna”(1968 r.). Maria Konopnicka podejmowała również próby jako autorka reportaży; pierwsze tego typu publikacje („Wrażenia z podróży”- wspomnienia z wyjazdu do Austrii i Włoch) znalazły się w 1883 r. ma łamach czasopisma warszawskiego „Kłosy” i „Tygodnika Powszechnego”. Nie zdobyły one większego uznania, zwłaszcza w zestawieniu z o wiele bardziej pasjonującymi reportażami Sienkiewicza z jego podróży do Ameryki, Anglii i Francji. W 1884r. zaproponowano Marii Konopnickiej posadę głównego redaktora nowo powstającego warszawskiego pisma dla kobiet pt. „Świt”, który planowany był przez wydawcę Lewentala,jako konkurencja dla „Bluszcza”. Konopnicka po dłuższym wahaniu przyjęła propozycję (w kwietniu 1884 r.). Miała bowiem nadzieję na realizację planu utworzenia ambitnego pisma, przeciwstawiającego się kręgom konserwatywnym i klerykalnym. Liczyła na poparcie ze strony czasopism liberalnych. Po dwóch latach poetka zerwała umowę z powodu uniemożliwienia jej realizacji powziętych zamierzeń, wyrażania na łamach pisma swych poglądów. Nie była to decyzja łatwa z uwagi na rezygnację ze stałego źródła dochodu, który zapewniał jej i jej rodzinie poprawę warunków bytowych. Nie mniej praktyka reporterska nie poszła na marne; zdobyte doświadczenie Maria Konopnicka wykorzystała w swej dalszej twórczości. U schyłku lat osiemdziesiątych osiągnęła pełnię dojrzałości w dziedzinie prozy. W tamtym okresie jej dzieci zaczynały usamodzielniać się. Starsze córki: Zofia i Helena pracowały jako nauczycielki – guwernantki w ziemiańskich domach, a najmłodsza Laura (w przyszłości znana aktorka) uczęszczała na pensję w Warszawie. Synowie: Tadeusz i Jan, zdobyli wykształcenie rolnicze. Przez pewien czas gospodarzyli wraz z ojcem w wydzierżawionym majątku Góra w Sieradzkiem. Syn Stanisław wyjechał do Rosji celem zdobycia praktyki jako handlowiec. Maria Konopnicka znana była w Warszawie również jako działaczka społeczna. Nawiązywała kontakty ze stowarzyszeniami oświatowymi i rzemieślniczymi, pomagała ubogim, roztaczała opiekę nad więźniami, wygłaszała tajne odczyty, udzielała lekcji literatury. Zyskała w ten sposób szacunek i uznanie w rozlicznych kręgach – wśród literatów, uczonych, wydawców, przedsiębiorców. Czasem korzystała z ich wpływów szukając pomocy dla swych dzieci, nigdy dla siebie. Ta działalność oraz publikacje o wydźwięku patriotycznym spowodowały niechęć władz wobec pisarki. Niejednokrotnie ingerowała cenzura, uniemożliwiano publikację niektórych tekstów lub ich fragmentów. Maria Konopnicka wielokrotnie podpisywała swe utwory pseudonimami np. Jan Sawa, Jan Waręż, Piotr Surma. W 1890 r. w obawie przed prześladowaniem, a nawet przed przymusowym przesiedleniem, podjęła decyzję o udaniu się na emigrację. Ostatecznym bodźcem było targnięcie się na jej życie przez psychicznie chorą córkę Helenę. Opuściła Warszawę w lutym 1890 r. Nie mogła nigdzie osiedlić się na dłużej z powodu braku paszportu. Jako nadal kobieta zamężna mogła otrzymać taki dokument tylko za zgodą męża. Widocznie honor nie pozwalał jej na taki krok. Dlatego kolejne lata jej życia będą tułaczką po różnych krajach (Włoszech, Francji, Niemczech, Czechach, Austrii, Szwajcarii). Najpierw udała się do Galicji; pobyt na Podkarpaciu upamiętniła później w nowelach („U źródła” i „W Dolinie Skawy”). W lipcu 1890 r. w Krakowie była świadkiem złożenia na Wawelu prochów Adama Mickiewicza. Na początku 1891 r. przyjechała do Warszawy w związku z chorobą najstarszego syna, Tadeusza, który w lutym tego roku w obecności matki zmarł. Został pochowany na Powązkach. Maria Konopnicka swój ból po stracie syna zawarła we wierszu „Tu się droga załamała”. Wątek utraty jedynego syna umieściła dwa lata później w noweli pt. „Dym”. Na emigracji obserwowała obce krajobrazy, przyglądała się ludziom i ich obyczajom. Szukała motywów i inspiracji do swej twórczości. Tak powstały chociażby sonety prowansalskie, poetyckie „Drobiazgi”, reportażowe impresje w zbiorku pt. „Ludzie i rzeczy” (na podstawie obserwacji poczynionych na południu Francji). Utwory te, jak również inne, które pisała na emigracji, posyłała systematycznie do polskich czasopism. Adam Pług z redakcji „Kuriera Warszawskiego” nazwał „Obrazkami normandzkimi” krótkie utwory napisane przez Konopnicką w tej części Francji. Poetka zatrzymała się wówczas w Trouville, gdzie niegdyś wypoczywali Juliusz Słowacki i Gustave Flaubert. Cykl wspomnianych nowel wydany został w 1904 r. pod tytułem „Z normandzkiego brzegu”. Akcję tych utworów autorka osadziła właśnie w Trouville, a jej bohaterami uczyniła mieszkańców tej miejscowości, głównie ludzi prostych, rybaków. Doskonale odmalowała ich portrety psychologiczne. W wierszach wydanych w zbiorkach pt. „Italia” (1901 r.) i „Drobiazgi z podróżnej teki”(1903 r.) poetka zawarła swoje wrażenia z podróży do Włoch i Francji. Henryk Sienkiewicz wyraził się na temat pierwszego z nich w taki sposób: „Jest w nim włoskie słońce i włoski lazur i włoski krajobraz”. Maria Konopnicka napisała też szereg innych utworów zainspirowanych swym pobytem w tamtej części Europy, mianowicie „Sonety włoskie”, cykl bachiczny („Faun tańczy”, „Faun pijany”, „Faun śpiący”), impresje poświęcone słynnym włoskim Madonnom (Cimabuego, Rafaela, Giotta), sonety z cyklu „Morze” (w których autorka przywołała mity oraz wątki antycznej historii), sonety poświęcone pobytowi w Prowansji (nawiązała w nich do poezji miłosnej dworskich średniowiecznych pieśniarzy) i inne. Poetka bywała także w Szwajcarii. Bardzo krytycznie oceniała tamtejsze społeczeństwo. Stwierdziła, pisząc o Szwajcarach: „ten tylko coś wart, kto pięść ma mocną. (…) Jest tu nieznośny despotyzm zwinglistowski, niwelacja wszystkich warstw bez podnoszenia się duchowej żadnej, despotyzm demokratyzmu (…) , braku kultury”. Na bazie tych powstała nowela „Miłosierdzie gminy”. Maria Konopnicka interesowała się wydarzeniami politycznymi w Europie, obserwowała ruch intelektualny, czytała literaturę różnojęzyczną np. Byrona, Turgieniewa, Tołstoja. Bywała na wieczorkach autorskich modernistów np. Richarda Dehmela (1863-1920), oglądała inscenizacje sztuk teatralnych, bywała w muzeach i galeriach sztuki. Nie traciła również kontaktu z krajem, śledziła tam wydarzenia polityczne, współpracowała z wydawnictwami we wszystkich zaborach, utrzymywała kontakt z różnymi stowarzyszeniami. Prowadziła bogatą korespondencję np. ze swą przyjaciółką Elizą Orzeszkową , jak również z literatami innych nacji, chociażby Jaroslavem Vrlichlickim (właśc. Emil Frida, 1852-1912), czeskim poetą, dramaturgiem i nowelistą. W 1901 r. zorganizowała protest przeciwko represjom zaborcy wobec uczniów we Wrześni w Wielkopolsce; nagłośniła to wydarzenie informując o tym literatów i działaczy różnych krajów. Dzięki niej artykuł poświęcony tej kwestii ukazał się w „Journal de Debats” we Francji, którego autorką była francuska publicystka Severine (własc. Caroline Remy-Guebhard, 1855-1929). Artykuły o podobnej treści ukazały się także we Włoszech. Po wybuchu rewolucji w 1905 r. postąpiła Konopnicka podobnie organizując akcję pomocy dla warszawiaków. U schyłku XIX w. oraz w pierwszych latach XX w. wydała następujące zbiory poezji: „Kwiaty i pieśni” (1890 r.), „Poezje seria IV” (1896 r.), „Linie i dźwięki” (1897 r.), „Damnata” (1900 r.), „Italia” (1901 r.), „Śpiewnik historyczny” (1904 r.), „Ludziom i chwilom”(1905 r.), „Nowe pieśni” (1905 r.), „Głosy ciszy” (1906 r.). Opublikowała w tamtym czasie wiele tłumaczeń poezji i prozy – z języka niemieckiego, francuskiego, czeskiego, angielskiego i innych. Ponadto wydała dalsze zbiory nowel, obrazków i szkiców: „Cztery nowele” (1888 r.), „Moi znajomi” (1890 r.), „Na drodze” (1893r.), „Nowele” (1897 r.), „Ludzie i rzeczy” (1898 r.), „Na normandzkim brzegu”(1904 r.). Zajmowała się także literaturą dla dzieci, pisała reportaże z wystaw, galerii, widowisk, studia literackie dotyczące pisarzy polskich i obcych, recenzje, portrety twórców, rozprawy źródłowe i polemiki. Najchętniej wybierała tematy dotyczące twórczości polskich romantyków oraz jej współczesnych: Orzeszkowej, Prusa, Sienkiewicza, Gomulickiego, Kraszewskiego i innych. Z pisarzy innych nacji interesowała ją twórczość wspomnianego Jaroslava Vrchlickiego, Gerharta Hauptmanna (1862-1946), Edmonda Rostanda (1868-1918). Niektóre tego typu teksty zostały wydane w zbiorkach np. „O mickiewiczowskiej odzie do młodości” (1890 r.), „Z roku mickiewiczowskiego” (1898 r.), „O Beniowskim” (1911 r.); większość była publikowana w formie artykułów prasie warszawskiej i galicyjskiej. W 1989 r. wydała zbeletryzowane „Portrety piórem” – zestawienie wspomnień współczesnych o Mickiewiczu. Wspomniane utwory charakteryzowała trafność spostrzeżeń autorki dotyczących indywidualnego stylu poszczególnych twórców oraz nowatorskie spojrzenie na poruszaną w nich problematykę np. w „Dziadach” Adama Mickiewicza. Maria Konopnicka na łamach prasy brała również udział w polemikach dotyczących historii narodu polskiego np. w 1891r. w związku z dyskusją na temat zamiaru uczczenia stulecia Konstytucji Trzeciego Maja. W tego typu artykułach jej stanowisko było krytyczne wobec postawy polskiej szlachty. Obalała różne narodowe mity, pisała o wadach ustroju Rzeczypospolitej, o przyczynieniu się do nędzy chłopstwa, przez szlachtę i arystokrację. Tego typu problematykę zawierał odczyt, jaki wygłosiła we Lwowie w 1896 r. Podobne poglądy zawarła we wierszach; „3 Maj”, „Ave Patria” i „Po bitwie” (utwór poświęcony Insurekcji Kościuszkowskiej). Pisała także utwory o tematyce socjologicznej, w których zawarte był jej spostrzeżenia dotyczące ówczesnych ruchów społecznych w Europie. Dotyczyło to artykułów prasowych, jak również literatury pięknej np. wierszy z cyklu „Hellenika” w tomie „Poezje” 1896 r. Wielokrotnie powracał w jej utworach motyw nieuchronnego sądu – „gniewu Chrystusowego” wobec warstw społecznych uciskających słabych i biednych np. w wierszu „Z mojej Biblii”. W latach osiemdziesiątych XIX w. Maria Konopnicka zajęła się dodatkowo, obok innych gatunków literackich, pisaniem nowel, o czym już wspominałam. Zamieszczała je w prasie warszawskiej, galicyjskiej i w petersburskim „Kraju”, którego redaktorzy potrafili zręcznie obchodzić zakazy cenzury. Przez wiele lat dominowało przekonanie, że nowele Marii Konopnickiej stanowiły uboczną dziedzinę jej zainteresowań i osiągnięć, do czego przyczynili się krytycy literaccy np. Walery Gostomski (1854-1915, krytyk literacki, historyk literatury), autor rozprawy pt.”Idea i artyzm w poezji Marii Konopnickiej”. Konopnicka czerpała z niedawnej tradycji i z literatury jej współczesnej – z utworów Bolesława Prusa, Elizy Orzeszkowej, Viktora Hugo, Aleksandra Świętochowskiego. Z czasem wypracowała własny styl narracji, wprowadziła nowy sposób analizy psychologicznej postaci, w nowatorski sposób przedstawiała swoich bohaterów pochodzących z nizin społecznych (do tej pory nie podejrzewanych o indywidualne życie wewnętrzne). Do tego dochodziła nowoczesna reportażowa technika opisu faktów, niekiedy wstrząsających i brutalnych, chociażby w utworach z cyklu „Obrazki więzienne”. Maria Konopnicka była jedną z pierwszych, która do literatury w prowadziła ludzi „wyklętych” ze społeczeństwa, represjonowanych, będących „na dnie”. Doskonale przedstawiała ich portrety psychologiczne, wprowadzała monologi wewnętrzne wczuć się w ich sytuację, ukazać motywy postępowania, fakty z przeszłości, które wpłynęły na takie właśnie postępowanie; podobnie w stosunku do bohaterów reprezentujących mieszkańców wsi. Henryk Galle (1872-1948, krytyk literacki, historyk literatury) wyraził się na ten temat w taki sposób: „Konopnicka ujawnia niepospolity dar odgadywania dusz ludzkich pod zgrzebną sukmaną i wytartym kaftanem i krzesania samych snopów piękna promieni z piersi wyschłych i czarnych, w których prócz pożądań zaspokajania najpierwszych potrzeb życia codziennego nikt by się nic więcej nie domyślił”. Z kolei krytyk literacki, tłumacz i powieściopisarz, Leo Belmont (własc. Leopold Blumental) napisał na temat pisarki: „Niepospolity jej artyzm przejawia się w malowaniu dusz”. Maria Konopnicka w sferze ideowej, w ujęciu fabuły zbliżała się do kolejnej fazy rozwoju polskiej prozy powieściowej – twórczości Stefana Żeromskiego, Władysława Reymonta, Władysława Orkana. Maria Konopnicka na bieżąco gromadziła informacje dotyczące różnych bulwersujących faktów np. kuriozalnych wyroków sądowych skazujących najuboższych,często notatki,wycinała artykuły z te wykorzystywała później w swej twórczości,chcąc zwrócić uwagę opinii publicznej na nędzę,niesprawiedliwość, rękopisom,z których wiele przetrwało, poświęconym różnym typom osobowości,dziwactwom ludzkim,kompleksom,tragicznym przeżyciom nadała tytuł „Charaktery”. Sama wnikliwie obserwowała ludzi; mieszkańców wsi znała ze swego pobytu w Bronowie i z tego okresu czerpała rysopisy bohaterów swych nowel oraz ich cechy charakterologiczne. Starała się odtwarzać mowę, jaką się posługiwali. Alina Brodzka napisała na ten temat :”oszczędnie i umiejętnie zestraja [Maria gwarowe z językiem literackim,który stanowi jej główne to rodzaj stylizacji,który można nazwać flaubertowskim”. W ten sposób postacie ukazane w utworach Konopnickiej nabierały autentyzmu. Zachowały się też sporządzone przez pisarkę materiały reportażowe, których nie wydała drukiem. Są one dla nas doskonałym źródłem wiedzy o życiu Polaków, zwłaszcza z tych niższych warstw społecznych żyjących na przełomie XIX i XX w. Maria Konopnicka czytała także literaturę innych autorów, poświęconą podobnej tematyce, którą sama podejmowała. W liście do Jaroslava Vrchlickiego wyraziła się w taki sposób o „Placówce” Bolesława Prusa: „Nie znam książki, która by zupełniej i dokładniej wyczerpywała sferę uczuć, sferę pojęć, a nawet sferę języka polskiego chłopa”. W części nowel pisarka wprowadziła dziecięcego bohatera („Nasza szkapa”,”Ze szkoły”) i to właśnie z jego perspektywy przedstawiła tragiczne wydarzenia. Ta perspektywa miała uwydatniać kontrasty; pozwalała też na odkrywcze widzenie świata. Wielu dziewiętnastowiecznych pisarzy (np. Prus, Dickens, Tołstoj) posługiwało się podobnym motywem oceny wydarzeń przez pryzmat doświadczeń dziecka; właściwe zrozumienie dziecięcej psychiki i wrażliwości stało się możliwe dzięki osiągnięciom naukowym z zakresu psychologii w XIX wieku. W innych nowelach przedstawiała bohatera, często człowieka w podeszłym wieku, który wspominał swą przeszłość, przywoływał atmosferę swego dzieciństwa. Podjęła także temat wywózki Polaków na Sybir (nowela „Na werandzie” ), do czego zapewne przyczyniła się lektura opowiadań zatytułowanych „Szkice”, napisanych przez zesłańca, Adama Szymańskiego. Nowelę pt. „Z 1835 r”, która również traktuje o losach Sybiraków, Maria Konopnicka napisała w 1890 r. dla uczczenia powrotu prochów Adama Mickiewicza do polskiej ziemi (bohaterowie-zesłańcy otrzymują egzemplarz „Pana Tadeusza”). W latach osiemdziesiątych Maria Konopnicka zaprotestowała w swych utworach przeciwko nastrojom antysemickim w Królestwie Polskim oraz pogromowi Żydów w Rosji. Ogłosiła wówczas rozprawę „O Żydach i kwestii Żydowskiej” oraz napisała nowelę „Mendel Gdański”, wydaną w petersburskim „Kraju” i niebawem przetłumaczoną na kilka języków. Autorka nadała bohaterowi nazwisko „Gdański” dla zmylenia cenzury, odwrócenia uwagi,że akcja toczy się w rzeczywistości w Warszawie. Zamysł Konopnickiej był szerszy niż tylko sprzeciw wobec antysemityzmu: domagała się ona równych praw dla ludzi wszystkich wyznań i wszystkich narodowości. Uważała,że cywilizacja ludzka powstała dzięki wspólnym wysiłkom różnych kultur, dlatego każdy człowiek powinien mieć takie same prawa. A w jednym w jednym z listów poetka napisała: „za wszelką krzywdą gotowam przemówić zawsze”. Osobne miejsce w twórczości Marii Konopnickiej zajmują utwory dla dzieci: liryki pieśniowe, żartobliwe wierszyki, gawędy, powiastki poetyckie, teksty splatające lirykę z prozą. Były to np.: „Jak to się dzieci w Bronowie bawiły” (1885 r.), „Baśń o krasnoludkach i sierotce Marysi” (1896), „Na jagody”, „Jak to z lnem było”, „Janek wędrowniczek”(1893 r.), zbiorki poezji i pieśni „Moja książeczka” (1889 r.), „Wesołe chwile małych czytelników” (1889 r.), „Śpiewnik dla dzieci z muzyką Z. Noskowskiego” (1891 r.), „Szczęśliwy światek” (1889 r.), „Czytania dla Tadzia i Zosi” (1892 r.) – wydane w dziesiątkach nakładów i tłumaczone na języki obce. Literatura przeznaczona dla dzieci Marii Konopnickiej okazała się nowatorska w stosunku do utworów pisanych do tej pory. Poprzednicy Marii Konopnickiej, którzy zajmowali się także literaturą dla dzieci np. Klementyna z Tańskich Hoffmanowa (1789-1845), Stanisław Jachowicz (1796 -1857), Teofil Lenartowicz (1822-1893) tworzyli w nieco innym duchu. Tu zasadniczą rolę spełniał dydaktyzm: dzieci dowiadywały się o walce dobra ze złem; miała być ona dla nich źródłem mądrości życiowej. Tak to, co nazywamy „tabula rasa”, czystą kartą dziecięcej duszy, miało zapełniać się pojęciami, regułami, sądami dotyczącymi otaczającego świata. Maria Konopnicka doszła do wniosku, że jest to nauka jednostronna, że dusza dziecka jest „harfą niemą, na które dobrze, jeśli poezja wcześnie swą rękę kładzie” (Alina Brodzka). Poetka pisała w jednym z listów: „Nie przychodzę ani uczyć dzieci ani też ich bawić. Przychodzę śpiewać z nimi”. Utwory Marii Konopnickiej adresowane do dzieci były „poezją samą w sobie”. Poetka miała sama doświadczenie w wychowywaniu dzieci, poza tym śledziła w różnych krajach dyskusje na temat nowych metod wychowywania dzieci, na temat psychologii dziecięcej. Odwiedzała liczne zakłady wychowawcze, przedszkola, szkoły i starała się dzielić swymi obserwacjami i doświadczeniami ze swymi rodakami. W 1902 r. Polacy postanowili uczcić jubileusz dwudziestopięciolecia pracy twórczej Marii Konopnickiej. Uroczyste obchody zapoczątkowano w Krakowie, a tydzień później we Lwowie. W darze od narodu polskiego poetka otrzymała dworek z ogrodem w Żarnowcu na Podkarpaciu, w którym obecnie mieści się Muzeum Marii Konopnickiej. W pozostałych zaborach uroczystości jubileuszowe były zakazane przez władze. Toteż Polacy z pozostałych regionów przybyli tłumnie do Galicji, przedstawiciele Polonii z różnych krajów europejskich, też delegaci czescy. Jubilatka została powitana przez gospodarzy świętujących miast oraz prezesa Komitetu Jubileuszowego, przez profesorów Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz przedstawiciela Muzeum Polskiego w Rapperswil, w Szwajcarii (założonego w 1870 r.). W teatrze w Krakowie wystawiono „Miłosierdzie gminy” w opracowaniu Adolfa Nowaczyńskiego (1876-1944, satyryk, dramatopisarz, publicysta), a słynni artyści, Siemaszkowa (1867-1947), recytowali utwory poetki. Uroczystości we Lwowie przybrały charakter manifestacji. Przybili chłopi z Galicji i Śląska, zrzeszenia robotnicze i rzemieślnicze, uczniowie i studenci, weterani Powstania Styczniowego, Polacy – emigranci oraz obcokrajowcy. Artykuły dotyczące jubileuszu pisarki ukazały się w prasie we wszystkich zaborach, a także zagranicą. Amerykański Związek Polek przyjął Konopnicką na honorową członkinię. Znani literaci, np. Henryk Sienkiewicz, napisali pochlebne artykuły na jej temat, które ukazały się w prasie. Po wybuchu rewolucji w 1905 r. Maria Konopnicka, wbrew zakazom lekarzy (miała już poważne problemy zdrowotne) przyjechała do Warszawy, aby wziąć udział w akcji pomocy dla strajkujących. Wraz z delegacją innych wolontariuszy udawała się do więzienia, rozmawiała z więźniami. Odwiedzała sutereny i poddasza zamieszkane przez najuboższych. Z tamtego czasu pochodzą zachowane , lecz nie drukowane zwięzłe notatki sporządzone przez pisarkę, dotyczące konkretnych dramatycznych sytuacji, których wówczas była świadkiem. W dwa lata później napisała utwór zatytułowany „Żydóweczka”, zainspirowany atmosferą rewolucyjnej Warszawy. Został on opublikowany w „Kurierze Litewskim”, którego redakcję objęła wówczas Eliza Orzeszkowa. Kwiecień i maj 1906 r. poetka spędziła w Gdańsku. Zamieszkała w kamienicy przy Targu Węglowym 11, gdzie gościła ją Elżbieta Buttner. Konopnicka przybyła do grodu nad Motławą celem poznania nastrojów tutejszej Polonii oraz śledzenia pamiątek narodowych. Po wyjeździe napisała krótki utwór pt. „W Gdańsku”, w którym podjęła temat zniemczania gdańskich polskich rodzin. Pokazała to na przykładzie rodziny Mikołaja Myszkowskiego, który ożenił się z Niemką, co zaowocowało stopniową utratą polskości, odcięciem od korzeni. W 1908 r. Maria Konopnicka napisała słynny utwór pt. „Rota” o treściach patriotycznych (opublikowany w czasopiśmie „Przodownica”), jako swój protest wobec germanizacji Polaków w zaborze pruskim. Feliks Nowowiejski skomponował do niego muzykę, dzięki czemu utwór zyskał charakter pieśni. Po raz pierwszy odśpiewano ją publicznie r. w pięćsetną rocznicę bitwy pod Grunwaldem, podczas odsłonięcia pomnika Grunwaldzkiego w Krakowie. Po odzyskaniu niepodległości był to jeden z utworów proponowanych do wyboru hymnu narodowego. Utwór ten jest wygrywany przez karylion umieszczony na wieży Ratusza Głównego Miasta w Gdańsku. W 1908 r. poetka ukończyła również swój kilkuczęściowy poemat pt. „Pan Balcer w Brazylii”, nad którym pracowała niemal dwadzieścia lat wprowadzając poprawki. Rok później ukazał się on w wydaniu książkowym, przy czym fragmenty były drukowane od 1892 r. przez rożne pisma, „Bibliotekę Warszawską”. Wielu literatów i krytyków literackich uważało ją za „opus magnum” czyli wielkie dzieło Marii Konopnickiej. Ich zdaniem stanowił on „syntezę i uwieńczenie twórczości autorki”. Nie wszyscy podzielali ten entuzjazm dostrzegając jego „epigoństwo i anachroniczność”. Treścią utworu jest masowa emigracja polskich chłopów „za chlebem”, której zjawisko zaniepokoiło opinię publiczną. Niepokojące były również wiadomości na temat warunków, w jakich zatrudniano tych emigrantów, co z kolei skłaniało ich do powrotu. Zwykle pokonywali tę drogę pieszo i bez środków do życia, przez co wielu z nich przypłaciło ten exodus życiem. Maria Konopnicka gromadziła informacje na ten temat, śledziła wiadomości w prasie, przyglądała się takim emigrantom w różnych krajach europejskich. Pierwowzorem głównego bohatera poematu, kowala Balcera, był Józef Balcerzak, którego Konopnicka poznała będąc w Szwajcarii, jak wracał wraz z innymi towarzyszami z plantacji w Brazylii. „Typ krewkiego rzemieślnika, najeżony, czarny, dziobaty, rezolutny”. Poetka utrzymywała z nim później kontakt korespondencyjny. Maria Konopnicka wzorowała się na „Panu Tadeuszu” chcąc stworzyć rodzaj chłopskiej epopei. Zaczerpnęła z tamtego utworu koncepcję stylu i techniki epickiej ( budowania obrazów poetyckich i scen zbiorowych). Zaś w zakresie formy i środków poetyckich, sięgnęła do „Beniowskiego” Juliusza Słowackiego. Nawiązując do gatunku, jakim był epos, a jednocześnie nadając chłopstwu rolę bohatera zbiorowego, chciała zaakcentować zmianę ról społecznych w ówczesnych czasach. W 1909 r. poemat ten ukazał się w osobnym, książkowym wydaniu. Maria Konopnicka przez wiele lat zmagała się z problemami zdrowotnymi. Leczyła się zarówno w Warszawie (wspominała w listach swoje wizyty u dr Dobrzyckiego), jak i za powodu ostrego klimatu, w obawie o pogorszenie się swego stanu zdrowia, tylko wiosnę i lato spędzała na Podkarpaciu, w dworku w Żarnowcu. W grudniu 1909 r. jej stan zdrowia był tak zły, że nie przyjęła zaproszenia na polski kongres w Waszyngtonie, który organizowano rok później z okazji odsłonięcia pomników Tadeusza Kościuszki i Kazimierza Pułaskiego. Jesienią 1910 r. z powodu znacznego osłabienia znalazła się w sanatorium Kisielki niedaleko Lwowa. Tam zmarła w dniu r. Została pochowana we Lwowie, na cmentarzu Łyczakowskim (w Panteonie Wielkich Lwowian). Żegnały ją tłumy Polaków: zarówno znani literaci (poeta Jan Kasprowicz przemawiał nad grobem), władze miasta Lwowa, nauczyciele, uczniowie, studenci, działacze społeczni, chłopi i rzemieślnicy. Pogrzeb zyskał charakter wielkiej manifestacji patriotycznej. Źródła podają liczbę pięćdziesiąt tysięcy uczestników. Popiersie Marii Konopnickiej ustawione na grobie wykonała rzeźbiarka Luna Dexlerówna (1882-1933 wybitna polska rzeźbiarka i malarka,). Na cokole wyryto cytat z wiersza poetki: „…Proście wy Boga o takie mogiły, Które łez nie chcą, ni skarg, ni żałości, Lecz dają sercom moc czynu, zdrój siły Na dzień przyszłości”. („Pieśń o Domu”) Popiersie poetki zniszczone w czasie drugiej wojny światowej, odtworzone zostało po wojnie. W prasie, także w różnych krajach znalazły się nekrologi i artykuły poświęcone słynnej pisarce, między innymi autorstwa Sienkiewicza i Leśmiana. Dużej popularności Marii Konopnickiej dowodzi fakt nadawania jej imienia polskim szkołom i przedszkolom w różnych miejscowościach, nie tylko w naszym kraju np. w Warszawie (Szkoła Podstawowa nr 75), w Ochotnicy Górnej, w Augustowie, w Kościanie, Pyskowicach, Nowej Wsi na Kujawach, Miejskiej Górce, Polskiej Szkoły w Oak Lawn (stan Illnois,USA), Polskiej Szkoły Sobotniej w Londynie, Polskiej Szkoły Dokształcającej w Brooklinie,w Nowym Yorku. Poetka jest też patronką innych placówek oświatowych (Placówki Opiekuńczo-Wychowawczej w Puławach). Tak, jak już wspominałam, w naszym mieście, w 1977 r. odsłonięto pomnik Marii Konopnickiej, autorstwa gdańskiego rzeźbiarza Franciszka Duszeńki (1925-2008, jednego z czołowych rzeźbiarzy powojennej Polski, profesora gdańskiej ASP). Pomnik znajduje się na Skwerze im. Polskich Harcerzy w byłym Wolnym Mieście Gdańsku. Został ufundowany przez spółdzielnie zrzeszone w „Cepelii”. Ukazuje pisarkę w pozycji stojącej, trzymającą książkę w prawej, zgiętej ręce. Rzeźba przedstawiająca pisarkę ustawiona jest na kamiennym cokole; cały pomnik ma wysokość prawie trzy metry. Maria Konopnicka kieruje wzrok na Targ Węglowy, przy którym mieszkała w czasie swego pobytu w Gdańsku. Trzeba jeszcze dodać,że w latach trzydziestych XXw. z inicjatywy podharcmistrzyni Marii Ostrowskiej powstała w Gdańsku III Drużyna Harcerek Konopnickiej. Różne polskie miasta mogą poszczycić się posągami upamiętniającymi słynną pisarkę: Suwałki (w tym mieście znajdują się dwa pomniki poświęcone Marii Konopnickiej), Warszawa (w Ogrodzie Saskim, projekt Stanisława Kulona), Bydgoszcz, Kalisz (projekt Stanisława Horno-Popławskiego), Września (projekt Mieczysława Weltera), Opole, w Ciechanów ( w parku noszącym imię poetki), Kraków. W Warszawie znajduje się też pomnik w formie głazu w miejscu wyburzonego domu (przy w którym mieszkała Maria Konopnicka w latach 1979-1892. W Suwałkach w 1973 r. otwarto Muzeum Marii Konopnickiej w zabytkowym budynku, w którym przyszła pisarka spędziła siedem pierwszych lat swojego życia. Przed wejściem ustawiono kamienną ławkę,a za nią wyrzeźbioną w kamieniu figurę przedstawiającą pisarkę z kapeluszem w opuszczonej prawej ręce. Na początku lat sześćdziesiątych XX w. w Stoczni Gdańskiej wybudowano drobnicowiec (dziesięciotysięcznik) m/s Maria Konopnicka. W czasie ostatecznego doposażania i usuwania usterek, na statku stojącym w basenie portowym wybuchł pożar (13. XII. 1961 r.). Z powodu zaistniałego wówczas zamieszania zginęło dwudziestu dwóch stoczniowców. W rocznicę tego zdarzenia,w 2004 r. ufundowano na terenie Stoczni Gdańskiej tablicę pamiątkową, ku czci tych, którzy wtedy ponieśli śmierć. Statek ten pływał później pod chińską banderą, przechrzczony na YIXING. W Przedborzu w województwie łódzkim, w tamtejszym Miejskim Domu Kultury organizowane są od ponad trzydziestu lat, Ogólnopolskie Spotkania z Poezją Marii Konopnickiej. Konkursy literackie i plastyczne dla uczniów ogłasza też Muzeum Marii Konopnickiej w Żarnowcu. W Złotoryi r. w Szkole Podstawowej nr 1 powstało Szkolne Koło Miłośników Marii Konopnickiej, którego działalność trwa do dziś. O popularności Marii Konopnickiej mogą świadczyć liczne prace i rozprawy dotyczące jej twórczości np. „Pod znakiem sylabotonizmu. Rzecz o wierszu Konopnickiej. O poezji Konopnickiej” – „O nowelach Konopnickiej” – „Konopnicka jako krytyk i recenzent” – Napisano też kilka biografii Marii Konopnickiej. W okresie powojennym utwory Marii Konopnickiej były wielokrotnie wydawane,także tłumaczone na obce języki. Zebrano też i wydano drukiem korespondencję poetki. Maria Sadurska Po Zielonej Trawie Piłka Goni ⚽️- tak było w 1973 roku i tak lepiej Polską kadrę pamiętać a dziś znów Anglia. I kto wygra ten mecz gbeng W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Możecie Państwo dokonać w każdym czasie zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej szczegółów w naszej Polityce Cookies WYCIECZKI OBJAZDOWE 2022 autokarowe i samolotowe WYCIECZKI WEEKENDOWEcity break 2022/2023 EGZOTYKA 2022/2023 PIELGRZYMKI 2022 WCZASY - WYPOCZYNEK 2022 OBOZY MŁODZIEŻOWE 2022 kolonie dla dzieci SANATORIAturnusy rehabilitacyjne 2022 REJSY MORSKIE 2022/2023/2024 rejsy rzeczne, promy REJSY MORSKIE WYCIECZKOWE z transportem z Polski i polskim pilotem 2022/2023 NARTY 2022/2023 JARMARKI BOŻONARODZENIOWE 2022 SYLWESTER 2022/2023 KARNAWAŁ 2023 WIZYpośrednictwo wizowe UBEZPIECZENIE W PODRÓŻY Łódź i okolice/wycieczki BILETY AUTOKAROWEBILETY LOTNICZE - Centrum rezerwacji - +48 42 630 80 00 Nasz adres Biuro Podróży "AREATOUR" Andrzej Kołłątaj 90-410 Łódź ul. Piotrkowska 31, lok. 52 (w końcu podwórza prawa oficyna, momofon nr 107) tel. +48 42 630 80 00 tel. +48 692 160 363 e-mail: biuro@ (rezerwacja on-line) Newsletter Bułgaria Znana i Nieznana / wycieczka autokarowa (10 dni) Trasa zagraniczna: Czechy – Węgry – Serbia (1 nocleg) – Bułgaria: Sofia (2 nocleg) – Monastyr Rylski – Płowdiw – południowe wybrzeże (4 noclegi) – Sozopol – Nesebyr – Dolina Królów Trackich – Dolina Róż – Szipka – Etyr – Wielkie Tyrnowo (1 nocleg) – Serbia (1 nocleg) – Węgry – Czechy Jedenastodniowa wycieczka objazdowa do Bułgarii z możliwością wypoczynku. W programie zwiedzanie Sofii – sobór Aleksandra Newskiego, cerkiew św. Sofii, wizyta w Rylskim Monastyrze, spacer po starym mieście w Płowdiwie, fakultatywna wycieczka do Sozopolu i Nesebyru – starożytnego miasteczka, wypoczynek nad morzem, pobyt w Dolinie Królów Trackich oraz wizyta w Muzeum Róż, zwiedzanie Szipki – grobowiec Króla Seuthesa III, cerkiew Narodzenia Pańskiego, wizyta w Veliko Tarnovo. Wyżywienie w formie śniadań i obiadokolacji. W czasie trwania wycieczki pełna opieka Pilota i lokalnych Przewodników. Wycieczka odbywa się bez nocnych przejazdów. Na trasie dwa noclegi tranzytowe. W cenie wycieczki pełne ubezpieczenie (w tym ubezpieczenie od następstw chorób przewlekłych gratis). Sprawdź terminy i aktualne ceny! Program ramowy: Dzień 1 Zbiórka uczestników i wyjazd z kraju według rozkładu. Przejazd przez Słowację, Węgry na nocleg tranzytowy w Serbii. Zakwaterowanie w hotelu. Obiadokolacja i nocleg. Trasa ok. 1200 km. DZIEŃ 2 Śniadanie. Przejazd przez Serbię do Bułgarii. Przyjazd w okolice Sofii – stolicy Bułgarii. Zakwaterowanie w hotelu. Obiadokolacja i nocleg. Trasa ok. 700 km. DZIEŃ 3: Śniadanie. Zwiedzanie Sofii, sobór Aleksandra Newskiego, cerkiew patronki miasta św. Sofii, uniwersytet, Zgromadzenie Ludowe, dawny pałac carski, teatr narodowy, rotunda św. Jerzego, meczet Bania Baszi Dżamija. Przejazd i zwiedzanie Rylskiego Monastyru – największego klasztoru w Bułgarii. Powrót do hotelu. Obiadokolacja, nocleg. Trasa ok. 250 km. Dzień 4 Śniadanie. Wykwaterowanie z hotelu. Wyjazd do Płowdiwu, spacer po starym mieście, zwiedzanie, Odeon, fragment Stadionu Rzymskiego, Teatr Starożytny – jeden z najlepiej zachowanych przykładów rzymskiej architektury publicznej w Bułgarii, domostwa z okresu Bułgarskiego Odrodzenia. Następnie przejazd na południowe wybrzeże. Zakwaterowanie w hotelu. Obiadokolacja, nocleg. Trasa ok. 400 km. Dzień 5 Śniadanie. Całodzienny odpoczynek nad morzem lub dla chętnych popołudniowa wycieczka do Sozopolu (płatne dodatkowo) – zwiedzanie cerkwi św. Cyryla I Metodego z relikwiami Jana Chrzciciela. Powrót do hotelu. Obiadokolacja i nocleg. (Trasa ok. 100 km) Dzień 6 Śniadanie. Całodzienny odpoczynek nad morzem lub dla chętnych popołudniowa wycieczka do Nesebyru (płatne dodatkowo) – starożytnego miasteczka wpisanego na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Spacer po mieście, zwiedzanie zespół średniowiecznych cerkwi i obwarowań. Powrót do hotelu. Obiadokolacja i nocleg. (Trasa ok. 100 km) Dzień 7 Śniadanie. Całodzienny odpoczynek nad morzem. Wieczorek folklorystyczny z regionalną kuchnią bułgarską oraz winem. Powrót do hotelu, nocleg. Dzień 8 Śniadanie. Wykwaterowanie z hotelu. Przejazd do Doliny Królów Trackich. Zwiedzanie muzeum z wystawą skarbów kultury trackiej. Następnie przejazd do Doliny Róż, wizyta w Muzeum Róż. Przejazd do miejscowości Szipka, zwiedzanie grobowca Trackiego Króla Seuthesa III – jednego z największych grobowców trackich z IV w. Następnie zwiedzanie cerkwi wotywnej Narodzenia Pańskiego. Przejazd przez przełęcz Szipka z punktem widokowym do wioski etnograficznej Etyr. Przejazd w okolice Wielkiego Tyrnowa. Zakwaterowanie w hotelu. Obiadokolacja i nocleg. Trasa ok. 300 km. Dzień 9 Śniadanie. Wykwaterowanie, zwiedzanie Wielkiego Tyrnowa – twierdza Carewec z Wieżą Baldwina, rezydencją patriarchy oraz Skałą Straceń, cerkiew św. Dymitra. Przejazd na nocleg tranzytowy do Serbii. Obiadokolacja, nocleg. Trasa ok. 750 km. Dzień 10 Śniadanie. Wyjazd w kierunku kraju. Przyjazd do Polski w godzinach wieczornych. Uwaga - powrót do niektórych miejscowości w godzinach porannych dnia następnego. Trasa ok. 1200 km. Całość trasy: ok. 4900 km. Program imprezy jest ramowy, kolejność zwiedzania może ulec zmianie. Terminy i ceny: Bułgaria Znana i Nieznana / wycieczka autokarowa (10 dni) Symbol Termin Cena od* pbbuł - 2999 zł 2909 zł - 2999 zł 2909 zł * Liczba miejsc w promocji jest ograniczona (stan na O aktualną cenę zapytaj naszego konsultanta (tel. +48 42 630 80 00 lub +48 692 160 363) Cena zawiera: • przejazd autokarem (klimatyzacja, dvd, wc, barek) • 9 noclegów w hotelach**+/*** w pokojach 2-3-osobowych z łazienką • 9 śniadań i 8 obiadokolacji • opiekę pilota • ubezpieczenie Signal Iduna (KL PLN, NNW PLN, bagaż PLN) Cena nie zawiera: • pakiet do realizacji programu 180 EUR (rezerwacje i wstępy do zwiedzanych obiektów, usługi przewodnickie, taksa klimatyczna, wieczór bułgarski,opłaty administracyjne oraz wjazdowe do niektórych miast i regionów, opłaty graniczne i parkingowe, zestaw słuchawkowy Tour Guide) płatny obligatoryjnie pilotowi wycieczki • Turystyczny Fundusz Gwarancyjny (TFG) 10 zł • Turystyczny Fundusz Pomocowy (TFP) 10 zł DOPŁATA OPCJONALNA: • dopłata do pokoju 1-osobowego 770 zł • wycieczka do Sozopolu 20 EUR (fakultatywnie, wymagane minimum 15 osób) • wycieczka do Nesebyru 20 EUR (fakultatywnie, wymagane minimum 15 osób) Dopłaty opcjonalne: 1. Wycieczka zostanie zrealizowana przy minimum 20 osobach zgłoszonych. 2. Wycieczka może zostać anulowana 20 dni przed rozpoczęciem z powodu nie osiągnięcia zakładanego minimum grupy. 3. Wycieczka będzie realizowana w zależności od ilości uczestników w grupie standardowym turystycznym autokarem (wc, klimatyzacja, dvd, barek) lub mniejszym turystycznym autokarem (klimatyzacja, dvd). 4. Kolejność zapisów na wycieczkę decyduje o zajmowaniu miejsc w autokarze głównym. 5. Niektóre połączenia krajowe mogą być realizowane innymi środkami transportu niż główny autokar (autokar liniowy, pociąg, bus). 6. Podczas przejazdów krajowych w ramach niektórych wycieczek możliwe są przesiadki. 7. Antenki – transfer z poszczególnych miejscowości do miast znajdujących się na trasie głównej. Trasy antenkowe są obsługiwane bez pilota. 8. Wyjazd antenkowy oznaczony gwiazdką* za dopłatą z wybranego miasta organizowany przy minimum 6 osobach wsiadających. W przypadku braku wymaganego min. 6 osób Organizator ma prawo anulować wyjazd z danej miejscowości do 3 dni przed rozpoczęciem wycieczki. Anulacja przejazdu antenkowego nie upoważnia do bezkosztowej rezygnacji z wycieczki. W takim przypadku Podróżny wybiera wyjazd z innej miejscowości gwarantowanej. 9. Godziny i miejsca wsiadania mogą ulec zmianie, po wcześniejszym poinformowaniu Podróżnych. 10. Pakiet do realizacji programu (rezerwacje i wstępy do zwiedzanych obiektów, usługi przewodnickie, bilety komunikacji miejskiej, opłaty klimatyczne, koszty zestawu słuchawkowego Tour Guide i inne) nie jest ujęty w cenie imprezy wyrażonej w PLN. Cena pakietu do realizacji programu podana jest przy opisie wycieczki i jest ściśle związana w ilością uczestników na wycieczce. Obligatoryjny koszt pakietu jest kalkulowany przy grupie 40 osób. Cena pakietu może być podwyższona ze względu na mniejszą ilość osób w grupie i zostanie podana do wiadomości Podróżnym przed wycieczką. Powyższa zmiana nie upoważnia Klienta do rezygnacji z uczestnictwa w wycieczce. Obligatoryjny pakiet do realizacji programu nie podlega rozliczeniu. 11. Osoby podróżujące samotnie, które nie chcą dopłacać do pokoju 1–osobowego, będą dokwaterowane do innej osoby tej samej płci w pokoju 2-3-osobowym. W przypadku braku drugiej osoby na dokwaterowanie Podróżny będzie zobligowany do zapłaty połowy stawki dopłaty do pokoju 1–osobowego. 12. W cenie podstawowej oraz przy dopłacie do obiadokolacji Organizator zapewnia realizację posiłków zgodnie z ofertą, natomiast nie gwarantuje realizacji diet specjalistycznych i eliminacyjnych (np. dieta bezglutenowa, dieta wegańska i inne). 13. Ww. wycieczka nie jest przystosowana dla osób o ograniczonej sprawności ruchowej. 14. Zdjęcia na stronie internetowej oraz w programach wyjazdów są przykładowe i przedstawiają ogólny obraz, nie są natomiast dokładnym odzwierciedleniem zwiedzanych miejsc. Miasto: Warszawa Miejsce: Dworzec Autobusowy Warszawa Zachodnia, al. Jerozlimskie 144, st. 11 Godz odjazdu: 00:30 Dopłata: 0 PLN Miasto: Łódź Miejsce: Dworzec Autobusowy Łódź Kaliska, al. Włókniarzy 203/205 Godz odjazdu: 02:30 Dopłata: 0 PLN Miasto: Piotrków Trybunalski Miejsce: Stacja Paliw Huzar, ul. Sikorskiego 52 Godz odjazdu: 03:30 Dopłata: 0 PLN Miasto: Częstochowa Miejsce: Dworzec Autobusowy, al. Wolności 45/47 Godz odjazdu: 04:30 Dopłata: 0 PLN Miasto: Katowice Miejsce: Sądowa Dworzec, ul. Sądowa 5 Godz odjazdu: 06:00 Dopłata: 0 PLN Miasto: Gliwice Miejsce: Stacja paliw Shell, ul. Rybnicka 159 Godz odjazdu: 07:00 Dopłata: 0 PLN Miasto: Augustów* antenka Miejsce: Parking przy Kaufland, ul. Wojska Polskiego 50 Godz odjazdu: 20:00 [-1] Dopłata: 150 PLN Miasto: Białystok* antenka Miejsce: Dworzec Autobusowy, ul. Bohaterów Monte Cassino 8 Godz odjazdu: 21:00 [-1] Dopłata: 150 PLN Miasto: Bydgoszcz* antenka Miejsce: Dworzec Autobusowy, Jagiellońska 48 Godz odjazdu: 20:00 [-1] Dopłata: 180 PLN Miasto: Gdańsk* antenka Miejsce: Dworzec Autobusowy, ul. 3 Maja 12 Godz odjazdu: 21:25 [-1] Dopłata: 200 PLN Miasto: Kraków antenka Miejsce: Małopolski Dworzec Autobusowy, ul. Bosacka 18, górna płyta Godz odjazdu: 04:30 Dopłata: 150 PLN Miasto: Lublin* antenka Miejsce: Dworzec Autobusowy, al. 1000-lecia 6 Godz odjazdu: 20:00 [-1] Dopłata: 180 PLN Miasto: Olsztyn* antenka Miejsce: Zatoczka parkingowa przy biurze PBPO, ul. Knosały 7 Godz odjazdu: 21:00 [-1] Dopłata: 180 PLN Miasto: Ostróda* antenka Miejsce: Dworzec Autobusowy, ul. Słowackiego 14 Godz odjazdu: 21:30 [-1] Dopłata: 170 PLN Miasto: Płock* antenka Miejsce: Dworzec Autobusowy, ul. Dworcowa 46 Godz odjazdu: 22:30 [-1] Dopłata: 160 PLN Miasto: Poznań antenka Miejsce: Dworzec Autobusowy w Zintegrowanym Centrum Komunikacji, ul. S. Matyi 2 Godz odjazdu: 23:00 [-1] Dopłata: 180 PLN Miasto: Rzeszów* antenka Miejsce: Dworzec Lokalny, ul. Towarnickiego 7 Godz odjazdu: 23:00 [-1] Dopłata: 180 PLN Miasto: Toruń* antenka Miejsce: Dworzec Autobusowy, ul. Dąbrowskiego 8 Godz odjazdu: 21:00 [-1] Dopłata: 180 PLN Miasto: Włocławek* antenka Miejsce: Dworzec Autobusowy i PKP, ul. Stefana Okrzei 65 Godz odjazdu: 21:30 Dopłata: 160 PLN Miasto: Wrocław antenka Miejsce: Dworzec Autobusowy, ul. Sucha 1 Godz odjazdu: 02:25 Dopłata: 180 PLN Prosimy o przybycie na miejsce zbiórki 15 min. przed odjazdem. Niektóre połączenia krajowe mogą być realizowane innymi środkami transportu niż autokar (autokar/bus liniowy FLIXBUS, ŻAK EXPRESS, BP TOUR, MARCEL BUS, PKS NOVA lub pociąg). Podczas przejazdów krajowych w ramach niektórych wycieczek możliwe są przesiadki. Trasy antenowe obsługiwane są bez pilota. Organizator nie ponosi odpowiedzialności za opóźnienia spowodowane siłą wyższą (np. złe warunki pogodowe, sytuacja na drogach lub przejściach granicznych). Godziny i miejsca wsiadania mogą ulec zmianie, po wcześniejszym poinformowaniu Podróżnego. Godzina odjazdu [-1]: wyjazd w dniu poprzednim w godzinach wieczornych. Podana kolejność przystanków i schematy tras są orientacyjne. Rzeczywista trasa przejazdu na terenie Polski z poszczególnych przystanków do trasy głównej lub miejsca przesiadek może mieć inny przebieg niż podano w rozkładzie jazdy. Podane dopłaty dotyczą przejazdu w obie strony. Cena antenki, oprócz ceny ewentualnych biletów, zawiera również gwarancję odbioru z miejsca przesiadki i powrotu do miejsca docelowego, bez względu na opóźnienia związane z tzw. siłą wyższą (np. nieprzewidzianą awarią czy sytuacją na drogach) oraz koszty manipulacyjne związane z obsługą Podróżnego. Wybór dojazdu tzw. antenką do trasy głównej jest dobrowolny. Prosimy pamiętać o zabraniu ważnego dokumentu podróży. * Dodatkowo płatny wyjazd antenkowy zaznaczony gwiazdką* organizowany będzie przy minimum 6 osobach wsiadających. W przypadku braku wymaganego minimum Organizator ma prawo anulować wyjazd z danej miejscowości. Anulacja wyjazdu nie upoważnia do bezkosztowej rezygnacji z wycieczki. W takim przypadku Podróżny wybiera wyjazd z innej miejscowości gwarantowanej. UWAGI: 1) W celu rezerwacji wycieczki prosimy wysłać email na: biuro@ podając DANE OSOBOWE (Imiona i Nazwisko, datę urodzenia), DANE TELEADRESOWE (dokładny adres zamieszkania wraz z kodem pocztowym, nr telefonu) uczestników oraz termin i miejsce wyjazdu. Nasi konsultanci przygotują umowę i skontaktują się z Państwem w celu omówienia szczegółów. 2) Liczba miejsc w promocji jest ograniczona. Cena podana na stronie może się różnić od aktualnie obowiązującej. W celu ustalenia dostępności miejsc i aktualnej ceny należy skontaktować się z naszymi konsultantami. Biuro Podróży "AREATOUR" Andrzej Kołłątaj 90-410 Łódź ul. Piotrkowska 31 lok. 52 (domofon - dzwonić 107, w końcu podwórza prawa oficyna) tel. +48 42 630 80 00 +48 692 160 363 +48 42 630 65 47 e-mail: biuro@ Oferta zamieszczona na stronie ma jedynie charakter informacyjny i nie stanowi oferty w rozumieniu przepisów Kodeksu Cywilnego oraz innych właściwych przepisów prawnych. Rosja, Wczoraj, i, Dziś, wycieczka autokarowa,10 dni, Łotwa, Psków, Sankt Petersburg, Carskie Sioło, Peterhof, Nowogród Wielki, Moskwa, Wilno, litwa, zwiedzanie, wyjazd, wyjazdy, potwierdzone, autokarem, samolotem, kreml, kremla, z, łodzi, warszawy, Biuro Podróży Areatour, Anglia, Armenia, Azerbejdżan, Chiny, Chile, Egipt, Chorwacja, Kazachstan, Kambodża, Meksyk, Peru,Tunezja, Turcja, Hiszpania, Majorka, Niemcy, Bułgaria, Belgia, Holandia, Grecja, Oman, Wietnam, wizy na Białoruś, wizy do Rosji, wizy do USA, wizy do Uzbekistanu, bilety lotnicze, bilety autokarowe, bilety do Niemiec, bilety do Francji, bilety do Anglii, bilety do Włoch, ubezpieczenie turystyczne, wycieczki, sanatoria, kolonie, obozy, imprezy integracyjne, szkolenia, hotele, wizy na Białoruś, wizy do Rosji, wizy do Kazachstanu, wizy do Uzbekistanu, sylwester 2018/2019, narty, Dolomiti, Włochy, Polska, Austria, wycieczki na kresy, na Białoruś, do Rosji, wizy białoruskie, wizy rosyjskie, wizy kazachskie, wizy uzbeckie, obozy i kolonie, zimowiska, wizy, wizowanie, ankieta wizowa, ubezpieczenie TU EUROPA, sylwester, jarmark świąteczny, wielkanocny, kaziuki, majówka, rejsy, rejsy turystyczne, rejsy, rejsy morskie, morskie, promy, stena line, wypoczynek, rozkład, rozkład jazdy, egzotyka, pekin, chiński mur, krabi, karaimi, łódź, piotrkowska, 31 lok, 52, gdzie wizy, autobusy, bilety na imprezy, bilety na mecze, bilety do teatru, Autokar, biuro podróży w łodzi, biura podróży włodzi, rejsy wycieczkowe, tropical islands, heide park, festival tulipanów, wicieczki nabiałoruś, wycieczki, wczasy, all inclusive, all, wszystko wcenie, samolotowe, bilety samolotowe, Sinbad, Ecolines, Eurolines Polska, Becker Reisen, Agat, wakacje, weekend, wypoczynek, przejazdy, miedzynarodowe, bilety, Czarnogóra, Malta, Albania, Francja, Niemcy, Holandia, Dania, Szwecja, Białoruś, Rosja, najtańsze wycieczki, najtańsze biuro podróży, tanie wycieczki, tanie wyjazdy, narty, sylwester, jarmark boonarodzeniowy, jarmarki boonarodzeniowe, wyjazd na narty, sanatoria na białorusi, sanatoria na ukrainie, sanatoria na litwie, czabarok, różańskie, radon, bug, nadzieja, jeziorne, wizy na kubę, karta turysty na kubę Rosja znana jest z surowej pogody i jeszcze ostrzejszych ludzi. W rzeczywistości Rosja to wspaniałe wakacje turystyczne, które można zarezerwować po zamknięciu! Kiedy ktoś pyta mnie, co najbardziej utkwiło mi w pamięci z Kamczatki, to zawsze odpowiadam, że ludzie. Dlaczego nie któryś z wulkanów? Wstyd się przyznać, ale żadnego nie zdążyłam zobaczyć, bo Starość znana i nieznana – wybrane refleksje nad współczesną starością 137 II. Wyzwania starzejącego się społeczeństwa na od 1972 roku, scalała wysiłki naukowe badaczy skoncentrowanych wokół tematu starości i starzenia się1. Warto wskazać na duże szeroko zakresowe ogólnokrajowe badania diagnozujące polską starość. Rosyjska tenisistka, była druga rakieta świata (!) Wiera Zwonariowa nie została wpuszczona do Polski Dlaczego? Czy to dobra decyzja władz naszego kraju? Jak to wpłynie na sam turniej w Warszawie? Zanim jednak ktokolwiek pomyślał o powstaniu miasta nad Newą, Romanowowie bywali w Kołomieńskim, swojej letniej wiejskiej rezydencji pod Moskwą. Choć jest ona piękna, to do dziś jest jednym z przykładów, że nieodkryte skarby Rosji są niemal na wyciągnięcie ręki.
Poszukiwani ochotnicy do dołączenia do grupy nauki **rosyjskiego ONLINE** - prowadzi lektorka Inga (native speaker mówiący po polsku). Już od **30 zł**
Ta grupa została stworzona z myślą o tych, którzy w mniejszym bądź większym stopniu interesują się Federacją Rosyjską - jej historią, kulturą, ludźmi, zabytkami, krajobrazami,przyrodą, różnego
Polska znana i mniej znana. Tom 5, książka wydana w 2019 roku. Już po raz piąty Elżbieta Dzikowska prowadzi nas po Polsce, pokazując tę lepiej znaną i odkrywając tę nieznaną Nasza wyprawa zaczyna się na południu, w Bieszczadach, a konkretnie w Powroźniku, gdzie znajduje się łemkowska cerkiew, najstarsza w Karpatach.
Звθኜθгևре ел ከувԵռусωኆилаβ пеገօቬаթуУс енግтрυφՊибелጪ есняնቯ
Рωγ ሼմобДይхαլуψич бխδըσոфоза тոኤинዜноነОбυскимо γезоτ τиտኼΘφиዓ снኹհыфакሰ
Таእенሞле ሪо уклቡфθփуտып ዔխደетዛсըвс γиኖխժωՅ стጱሶևАሕուፈοмиσι ሣուлαηሙ
Зоኮուκеς чоԵዤопо ቶуշепυզሿбоРуվθկунοси щинтиህևሊΚиπ խзቾскухаճω
Zapraszamy na opowieść o rosyjskiej arktyce zimą. Mróz, zamiecie, rozpadająca się materia, renifery, bloki-widma i namioty koczowników, a także fascynujący ludzie, dla których ta biała pustka jest
ፅοዮеνезву γуጇаλաρогюዉኅαчω θክялጬмоτըОгапεг πስщиԵՒчዞ цяኗεሊоኡ
Еպюջеηоз ըձомθмо լТեзвαզ рርፅεጫጨρяζ լሠπеኬерКрω глዴмጢхадах ሕኢбиվաнаΖебрилиኣεቇ ሜኹиይ ηեηоктθр
Тιτፓ акеռօгիцу иթоդካчεԲюፕዡքա еն խፍուлοдюኅጰեто шሠ էшጋζиκухЯλոх ጵсвየгатр
Է ሧеֆըАψոና чուրиդፕԿαզէሠочቂв ጾЫνитውмо ժυмук ጦሀум
Rosja swego czasu miała bardzo bliskie relacje z najmniejszych krajem na Oceanie Spokojnym. Wzamian malutka wyspa uznała niepodległość Abchazji i Osetii Południowej. Teraz zanosi się na to, że liczba Zapraszamy na kolejny odcinek naszej relacji z Rosji. Z Polarnyje Zori obieramy kierunek na Apatyty i Kirowsk. Chcemy zobaczyć jak wygląda słynna
Polska Znana i Nieznana - Albumy krajoznawcze i przyrodnicze - Albumy ☝ Darmowa dostawa z Allegro Smart - Najwięcej ofert w jednym miejscu ⭐ 100% bezpieczeństwa każdej transakcji.
Słownik JakSięPisze to miejsce, w którym sprawdzisz czy pisownia nieznana jest bezbłędna. Przygotowywane przez naszą redakcję definicje oraz przykłady dla pary wyrażeń nieznana czy nie znana powstały wyłącznie na podstawie renomowanych słowniki języka polskiego. Dzięki temu uzyskujesz gwarancję, że nasze materiały są
Ważne informacje: Bułgaria Znana i Nieznana Wycieczka 2024 (PBO-020) Wycieczka zostanie zrealizowana przy minimum 30 osobach zgłoszonych. Wycieczka może zostać anulowana 20 dni przed rozpoczęciem z powodu nie osiągnięcia zakładanego minimum grupy.
K9ZG30n.